- شنبه ۲۹ شهریور ۹۳
بقعه این امامزاده در مرکز شهر آوج، در خیابا قائم واقع شده است.
بنایى هشت ضلعى و قدیمى است که هر یک از اضلاع آن 4 و ارتفاع آن 5 متر است. بر بالاى بقعه، گنبدى عرقچینى قرار دارد که قطر آن 5 و ارتفاع آن حدود 3 متر است. در هر یک از اضلاع، یک تو رفتگى کوچکى به عنوان
صفّه ایجاد شده و شالوده بنا از سنگ لاشه و ملاط گچ ساخته شده و در سالیان اخیر آجرکارى گشته است.
دور بناى قدیم را ساختمانى به ابعاد 20×20 متر ساختهاند که داراى چندین درِ ورودى و پنجره در جهات مختلف است و قصد توسعه بناى قدیم را دارند. در جنوب بقعه، حسینیه بزرگى قرار دارد که در طرح توسعه حرم، جزو صحن و زایر سرا قرار خواهد گرفت.
براى ایجاد طرح توسعه، بیش از نه منزل مسکونى در پیرامون بقعه به
متراژ حدود دو هزار متر مربّع باید خریدارى شود که با نذورات و کمک مردم
در حال انجام است.
دکتر پرویز ورجاوند درباره این زیارتگاه مىنویسد: «در یکى از کوچههاى
آوج امامزادهاى قرار دارد که پس از زلزله سال 1340 تعمیرات کلى در
اطراف آن صورت پذیرفته و اطاقها و تالارهائى گرداگرد آن افزوده شده
است، به نحوى که در حال حاضر بناى مزبور به صورت بناى تازه سازى
مىنماید. ولى قسمت اصلى بناى امامزاده مربوط به قرنهاى گذشته است.
در بالاى در ورودى بقعه در داخل، بر روى قطعه سنگى کتیبهاى کنده
شده که تاریخ تعمیر مجدد بنا را در سال 1109 هجرى یاد مىنمایند.
طرح بنا در خارج به صورت چهار ضلعى است، نحوه بر پا داشتن
طاقنماها و اختلاف عمده هر یک از آنها با دگیرى، در این بنا جالب
توجّه است.»[1]
به اعتقاد ما شخصیّت مدفون در این بقعه محمّد ابوطاهر بن زیدالنقیب
بن جعفر القاضى بن احمد ابى على بن الحسن القاضى بن زید بن عبداللّه بن
قاسم الادیب بن عبداللّه الجواد بن جعفر الطیّار علیهالسلام مىباشد که از سادات بنى
جعفر الطیّار در قرن چهارم و پنجم هجرى قزوین بوده و به علوّ مقام و
عظمت شأن متّصف بوده است.[2]
وى برادر امامزاده هاشم مدفون در روستاى کردوجین مىباشد.
- ۱۶۸۳
- ادامه مطلب
