مزارات ایران و جهان اسلام

بقعه این امامزاده در میان روستاى سعیدآباد، در 35 کیلومترى جنوب باختر شهر قزوین واقع شده است.

بنا از داخل و خارج به صورت هشت ضلعى است و ابعاد خارجى آن هر ضلع 40/2 و از داخل 2 متر و درِ آن از جانب مغرب باز مى‏شود و دیوارهاى آن بیش از یک متر ضخامت دارد. هر یک از زاویه اضلاع داخلى با ایجاد رسمى بندى به طاق رومى تبدیل شده و در نتیجه گنبد به عرقچین رسیده است. در چهار ضلع اصلى بقعه، چهار صفّه کوچک و چهار ضلع دیگر آن، داراى طاقچه مى‏باشد. تمام دیوارهاى بقعه به طرز ماهرانه‏اى نقاشى گل و بوته و شمسه شده و زیبایى خاصّى به بنا داده است. در وسط بقعه، صندوق کوچکى قرار دارد که دور آن ضریح آهنى به ابعاد 20/1×2 متر نصب شده است.

بنا از خشت و گل ساخته شده و گنبد آن از خارج به صورت عرقچینى
بلند به ارتفاع 3 متر است. به نظر مى‏رسد که نقّاشى‏هاى داخلى بقعه متعلّق
به دوره قاجاریّه و خودِ بقعه متعلّق به دوره آخر صفویّه باشد. در حال حاضر
بقعه در حال نوسازى به ابعاد 20×20 متر است. مقابل بقعه حسینیه‏اى در
دو طبقه به مساحت 700 متر ساخته شده است.

خفته در مزار بدون شک نواده بزرگوار امام جعفر صادق علیه‏السلام است که
اعتقاد اهالى نیز بر این مهم است، نسب شریف وى از قرار ذیل است: عقیل
بن ابى عبداللّه‏ امیر کا ابن ابى الحسین محمد بن احمد بن الحسین بن الحسین
بن جعفر بن الحسین بن على الخارض بن محمد الدیباج ابن امام جعفر
الصادق علیه‏السلام که با نه واسطه نسب به امام ششم مى‏رساند. اکثر اجداد و جمع
کثیرى از بنى اعمام او در قزوین و رى سکونت داشته‏اند که به فضل و حلم و
سیادت و نقابت و علم مشهور و معروف بوده‏اند.[1]