مزارات ایران و جهان اسلام

در هیجده کیلومترى جنوب شهر سارى، در جاده دودانگه، روستاى سرسبز و زیباى امره قرار دارد که در آن یازده بقعه کوچک و بزرگ واقع است. هر یک از آن بقاع متبرکه در نزد اهالى از احترام ویژه اى برخوردارند. یکى از آن بقاع، بقعه ى کوچک امامزاده ابوالحسن است که در جاده اصلى منتهى به روستاى امره و در میان مزارع شالى و زیر درخت کهنسال آزاد قرار دارد. اطاقى ساده به طول شش و عرض چهار متر است و صندوقى تازه ساخت بر روى قبر نهاده اند. گویند خفته در مزار از خویشان سیّد مهدى و سیّد محمّد مدفون در همین روستا است.

بدون شک خفته در این مزار سیّد ابوالحسن على بن محمّد أبى أحمد الداعى بن عبیدالله بن زید بن محمّد بن یحیى بن محمّد الاعلم بن عبیدالله بن محمّد بن عبدالرحمن الشجرى بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن(علیه السلام)است که پدرشان نقابت و سرپرستى سادات طبرستان را بر عهده داشته و خود او نیز از موقعیّت ویژه اى برخوردار بوده است.

علاّمه نسّابه ابن طباطبا، از سکونت سیّد ابوالحسن على و برادرانش مهدى و محمّد در سارى خبر داده است.^([1]) و از آنجایى که این سه مزار در روستاى امره، به سه برادر معروف هست، لذا مى توان دو مزار دیگر را از آن سیّد مهدى و سیّد محمّد، برادر سیّد ابوالحسن على دانست.

امام فخر رازى، نخستین کسى است که زید بن محمّد بن یحیى، جدّ امامزاده ابوالحسن را نقیب و سرپرست سادات شهر سارى و نواحى آن معرّفى کرده است و مى نویسد او دو فرزند به اسامى حسن و عبیدالله ابو هاشم داشته است که براى آنان فرزندانى در سارى است.^([2])

همین قول را ابوطالب مروزى، پذیرفته و مى نویسد: له اعقاب بها کثیرة فهم رؤسا، و نقباء ; براى زید در سارى فرزندان و نسل زیادى است که از آن میان رییس و نقیب سارى بوده اند.^([3])

علّامه کمونه، عبیدالله را همان عبدالله ابوهاشم دانسته و او را پس از پدر، نقیب و سرپرست سادات سارى مى داند.^([4]) اما عمیدى نسّابه، ضمن شمارش فرزندان زید، آنها را حسین الرسول، على، حسن و عبیدالله نام مى برد که حکایت از تأیید شجره نامه فوق است.^([5]) آنچه از این گفتار بدست مى آید، موقعیّت منحصر به فردِ این خاندان در سارى و اطراف آن است، لذا بعید نیست که روستاى امره محلِ استقرار و سکونت سادات حسنى و این سه برادر بوده باشد.