مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در هیجده کیلومترى جنوب خاورى شهر پل سفید، در مرتفع ترین جاى روستاى ولیک چال، بر روى تپّه اى مشرف بر روستا و کوههاى البرز، با چشم اندازى فوق العاده دیدنى و زیبا واقع شده است.

بنایى مستطیل شکل به ابعاد 8×4 متر که شامل دو اتاق تو در توست که قبر امامزاده در اتاق دوّم قرار دارد. صندوق نسبتاً بزرگ چوبى به ابعاد 30/1×30/2 و ارتفاع 30/1 سانتى متر از مرقد امامزاده محافظت مى کند. از نحوه سرسازى چوبى با شیرسر و ارتفاع کوتاه بقعه، نشان از قدمت بنا و تعلّق آن به دوره قاجاریّه را نشان مى دهد.

زمین زیارتگاه حدود دو هزار مترمربع است و قبور چندى در آن وجود دارد. برخى شخصیّت مدفون در بقعه را از سادات مرعشى گمان زده اند. اما صحیح نیست بلکه همان ادّعایى که اهالى مبنى بر مدفون بودن فرزند امام موسى کاظم(علیه السلام)در این بقعه است، صحیح به نظر مى رسد. زیرا چندین واسطه را حذف نموده و به این صورت در آمده که در گذشته متداول بوده است. نسب او از قرار ذیل است; سیّد تقى بن حسن بن على بن قاسم الشیخ بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابى سبحة بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم(علیه السلام) است که پسرعموى جدّى سادات هزار جریبى بشمار مى آید. او فرزندزاده اى بنام سیّد غضنفر دارد که در روستاى مِقام مدفون است. از سادات موسوى در قرن پنجم هجرى در سارى و جدّ حضرت ثقة الاسلام محمّد مازندرانى از علماى بنام قرن یازدهم هجرى است.^([1])