مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در بیست و سه کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در میان باغات دشت ناز و در قطعه بیست و سه واقع شده است. این آرامگاه در گذشته جزء روستاى بالا محله ورکلا بوده که امروزه بخش اعظم آن جزء محدوده دشت ناز گردیده است.

بنایى ساده به ابعاد 5×5 متر با ایوانى کوچک در میان درختان و در وسط باغ دشت ناز است. ضریحى آهنى به طول دو و عرض 20/1 و ارتفاع شصت سانتى متر در وسط بقعه است.

این امامزاده به سیّد خون جوشان نیز مشهور است. علت نام گذارى وى به این نام بدان جهت است که در سال 1343 هـ . ش مسئولین وقت دشت ناز قصد داشتند، موقعیّت فعلى امامزاده را تسطیح نمایند که ناگهان بیل مکانیکى به صورت قبرى که در کنار درختى بود برخورد مى کند و از آن خون جارى مى گردد. خبر فوراً پیچید و برخى سنگى را از اطراف قبر بیرون آوردند که حکایت از مدفون بودن سیّد جمال الدّین موسوى در این آرامگاه داشته است. مسوولین دشت ناز به احترام این سیّد از تسطیح آن محدوده منصرف گشته و در همان سال آرامگاهى براى وى برپا مى کنند که در سالیان بعد توسّط مسوولین جدید دشت ناز مورد مرمت و بازسازى قرار گرفته و در سال 1384 هـ . ش به حرم مطهّر برق رسانى شد و امسال نیز قصد احداث جاده اى مخصوص به حرم را دارند.

به نظر مى رسد که شخصیّت مدفون در بقعه سیّد جمال الدّین محمّد بن شهاب الدّین عبدالله بن شمس الدّین محمّد بن حسین بن محمّد بن حسین بن محمّد بن عبدالله بن زید بن محمّد بن على بن قاسم بن محمّد بن قاسم الشیخ بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابى سبحة بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم(علیه السلام) باشد که سیّدى دانشمند و عالمى فاضل و نقیبى بزرگوار و صدر سادات طبرستان بوده است. فرزند او سیّد فاضل صفى الله و الدّین محمّد در استرآباد سکونت داشته و به زهد و تقوى مشهور بوده است. وى پسرعموى سادات هزار جریبى مى باشد.^([1])