مزارات ایران و جهان اسلام

در سه کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، ابتداى جاده ى فرح آباد، بعد از ششصد دستگاه، راهى به طرف روستاى سرسبز مقام مى رود. در قبرستان عمومى روستا، در کنار جاده و باغات مرکّبات، مزار کوچک امامزاده غضنفر قرار دارد که از خشت و گل و متعلّق به اوایل قاجاریّه و در حال تخریب و زوال است. بقعه به شکل مربع به ابعاد چهار متر با بام سفالى است که قبر امامزاده را به اندازه چهل سانتیمتر بالا آورده و روى آن را پارچه سبز انداخته اند.

به جهت فرسودگى بنا، اهالى در حال ساخت بنایى به ابعاد بزرگتر بر روى بناى قدیمى هستند که نقشه بقعه مدور به قطر پانزده متر و ارتفاع هشت متر با بام هرمى است. در بالاى هرم بقعه جایى جهت گنبد خانه کوچکى تعبیه نموده اند. کل فضاى جدید بقعه با وجود نیاز اهالى حدود هفتاد مترمربع است.

مدخل اصلى بقعه را که از جانب شمال است ایوانى بزرگ تعبیه نموده اند. زمین زیارتگاه حدود هزار مترمربع است و درختان مرکبات در صحن و مجاورت آن به چشم مى خورد. هویّت خفته در مزار نزد اهالى به درستى معلوم نیست و آنان نیز اطّلاع دقیقى از آن ندارند و تنها معتقدند که او از فرزندان امام موسى کاظم(علیه السلام)است. این ادّعا صحیح به نظر مى رسد زیرا وى پسرعموى سیّد عماد مدفون در روستاى وَرى و جدّ سیّد محمّد مازندرانى معروف به ثقة الاسلام مازندرانى از علماى بنام قرن یازده هجرى و صاحب تألیفات زیاد مى باشد. نسب شریفش با یازده واسطه به امام موسى کاظم(علیه السلام)منتهى مى شود که از قرار ذیل است: سیّد غضنفر بن میرقوام الدّین بن عماد الدّین بن میر عزالدّین بن اشرف الدّین بن تقى بن حسن بن على بن قاسم الشیخ بن ابراهیم العسکرى بن موسى أبى سبحة بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم(علیه السلام). وى سیّدى جلیل القدر، عظیم الشان و متوفاى قرن هفتم هجرى است. فرزندى بنام عبدالخالق داشته و جدّ او سیّد تقى مدفون در روستاى ولیکچال است.^([1])