آرامگاه شیخ عبدالله ـ مشهد :: مزارات ایران و جهان اسلام

آرامگاه شیخ عبدالله ـ مشهد

محمد مهدی فقیه بحرالعلوم
شنبه ۲۲ شهریور ۹۳

روستای کنگ

این آرامگاه در 500 متری غرب روستای کنگ از دهستان طرقبه و در میان باغ‌های سرسبز روستا مذکور واقع شده است.

با استناد بر سنگ قبرهای واقع در بنا، تاریخچه ساخت این آرامگاه مربوط به سال 1412 هـ . ق به دست قاسمی خراسانی است. اگر چه سنگ قبر اوّلیه موجود تداعی کننده اوایل قرن هشتم می‌باشد اما بنایی که بر روی قبر ایجاد شده مربوط به دورة قاجاریّه می‌باشد.

این بنا که نزد اهالی کنگ بخصوص زنان روستا مکانی مقدّس به شمار می‌رود به «مزار شیخ عبدالله انصاری» معروف گردیده است. اهالی در این مکان به انجام مراسم مذهبی و نذر و نیاز نیز می‌پردازند. انتساب این قبر به «خواجه عبدالله انصاری» امری اشتباه بوده و تنها تشابه اسمی باعث این موضوع شده، ولی آنچه مسلّم است، شیخ عبدالله مذکور یکی از عرفای منطقه بوده است.

بنا با سنگ‌های لاشه و ملاط گل ساخته شده و پوشش آن را گنبدی کروی شکل تشکیل می‌دهد. بنا دارای پلانی تقریباً مربّعی با ابعاد 3/4×3/4 متر است، ورودی آن در ضلع
جنوب غربی واقع شده است. سطح خارجی گنبد با
ورق‌های گالوانیزه به سبک سایر بناهای مسکونی داخل
بافت روستا در زمان جدید پوشانده شده است تا مانع
نفوذ رطوبت بیشتر به بنا شود. برای ایجاد گنبد، فضای
مربّع شکل بنا، با ایجاد چهار ترمبة کوچک در گوشه‌ها،
تبدیل به هشت ضلعی گردیده و سپس گنبد مزبور بر روی آن احداث شده است.

سطح داخلی دیوارها با گچ اندود شده است. در زیر گنبد، سنگ قبر اصلی و اوّلیه آرامگاه از نوع سنگ‌های لاشه رودخانه‌ای قرار دارد که شکلی بیضوی نامنظّم دارد.
در ازای این سنگ 160 سانتی‌متر و پهنای آن به طور نامنظّم بین 30 تا 50 سانتی‌متر متفاوت است.

بدنه سنگ قبر در زیر خاک مدفون شده و سطح کتیبه آن تقریباً صاف و به سمت بیرون می‌باشد. متن کتیبه‌های واقع در بنا به شرح زیر است:

سنگ سمت راست:

«ایــن قبــر نشـان شـیخ عبدالله است

با خاک درش حور و ملک همـراه است

کام دل خود بخواه از حضرت }ناخوانا{

کـز جمــله اولیا این درگــاه اســت

سنة 712»