مزارات ایران و جهان اسلام

سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های ایران جهان اسلام (امامزاده ، بقعه، آرامگاه، مقبره، مزار، گنبد، تربت، مشهد، قدمگاه، مقام، زیارت، معرفی عالمان انساب، کتابشناسی مزارات و زیارت و انساب

امامزاده ابوالحسن ـ سبزوار

بقعة باشکوه و زیباى این امامزاده در هشت کیلومترى جنوب غرب شهر داورزن، در میان روستاى سویز، و در 83 کیلومترى غرب شهر سبزوار قرار دارد و به «سلطان سیّد ابوالحسن» مشهور است.

بقعة بسیار قدیمى و متعلّق به قبل از صفویّه است و از خشت‏وگل ساخته شده است. بناى بقعه، به شکل برج و به ابعاد 10×10 متر مى‏باشد که ایوان آن در جهت شمال و شامل یک فضاى مربّع مستطیل به ابعاد 7×8 و ارتفاع هفت متر با طاق رومى است که کتیبه‏اى از آیات قرآنى بر روى گچ در گردنة آن اجرا شده است. بقعة از داخل نیز به صورت مربّع مى‏باشد و چهار کنج آن را با ایجاد چهار فیلپوش به هشت ضلعى تبدیل نموده و سپس گنبد کلاه‏خودى بنا را بر آن استوار ساخته‏اند. در گوشة دیوار جنوبى بقعه، صندوق قدیمى امامزاده قرار دارد که ابعاد آن 1×2 متر است. در غرب ایوان، راه پلّه‏اى به سوى گنبدخانه تعبیه شده است. زمین زیارتگاه حدود سیصد مترمربّع مى‏باشد.

گنبد بنا از داخل و خارج، عرقچینى بلند است که ترک‏هایى در آن دیده مى‏شود. این بناى با ارزش، متأسّفانه به جهت قدمت و جوّ نامناسب منطقه، به شدّت آسیب دیده و در معرض ریزش قرار دارد. بر تابلویى که در بقعه نصب
مى‏باشد، امامزاده را شاهزاده حسن بن محسن بن تقى بن امام زین‏العابدین ‰ مشهور به «ابوالحسن» معرّفى کرده است. امّا
این ادّعا نمى‏تواند منشأ صحیحى داشته باشد؛ زیرا امام زین‏العابدین ‰ فرزندى به نام تقى نداشت تا از او محسن به وجود آمده باشد. بنابراین، یا واسطه‏هایى در این شجره‏نامه ساقط گردیده، یا این‌که از قول کتاب بحر الانساب نقل شده که فاقد اعتبار است.

به نظر مى‏رسد، وى سیّد ابوالحسن محمّد بن ظفر بن محمّد بن احمدزبارة بن محمّد بن عبداللَّه المفقود بن بن حسن‏المکفوف بن حسن افطس بن على‏الاصغر بن امام زین‏العابدین ‰ باشد که در بیهق سکونت داشته و جمع کثیرى از این خاندان در نواحى سبزوار و نیشابور مى‏زیسته‏اند.

ابوالحسن بیهقى در کتاب گران‏سنگ «تاریخ بیهق» مى‏نویسد:

«السیّد ابوالحسن محمّد بن ظفر بن محمّد بن احمدالزبارة العلوى، او فرزند سیّد ابومنصور ظفر است که یاد کرده آمد، او را مولد و منشأ دیه سویز بوده است از حدود مزینان».

ثعالبى، در کتاب «یتیمة الدهر» دربارة سیّد ابوالحسن
محمّد مى‏نویسد:

«او علوى شریف، و فاضلى عالم و زاهدى بزرگوار بود که همیشه لباس پشمین مى‏پوشید و در صبح گاهان شعر مى‏سرود».

این بنا، به شمارة 14369 و در تاریخ 16/12/1384 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
موضوعات
سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های جهان اسلام (معرفی بیش از چهل هزار زیارتگاه)

طراح وبلاگ: سید محمد علوی زاده