- شنبه ۲۲ شهریور ۹۳
بقعة این امامزاده، در حاشیة شمالى روستاى «آزاد منجیر» و در 10 کیلومترى مشرق سبزوار واقع شده و عبارت از یک چهار طاقى با طرح مربّع است که گنبدى بر روى آن تعبیه شده است. این بنا داراى ایوان ورودى در جنوب و سکویى در جلو است. طول ایوان، پنج متر، ابعاد اصلى بنا، 4×4 متر و بلندى آن، پنج متر است. این بنا، در سالهاى اخیر به کلّى تغییر شکل یافته و بارها مرمّت شده است، هیئت کلّى بنا بیشتر به آثار دورة صفوى شبیه است. در داخل بنا، گوشوارهاى لچکى با نقوش هندسى تزیینى که به صورت گچبرى کاذب در آمده، نظر هر بیننده را جلب مىکند. صندوق مقبره، متعلّق به سالهاى اخیر و فاقد خصوصیات هنرى است و در ضلع بنا نیز طاقنمایى به صورت غرفه ایجاد کردهاند که محصول بازسازى سالهاى اخیر است.
مصالح اصلى این بنا، از خشت و نماى ازارههاى بیرونى و قرنیزهاى لبة دیوارها، از آجر است. در کتاب مطلع الشمس، بدون ذکر نام این بنا چنین آمده است: «امامزاده آزاد منجیر» از خشتهاى خام بزرگ ساخته شده و گنبد با آجر زده شده است. اوّل، چهار دیوار مربّعى را بالا آوردهاند و روى آن،
در چهار طرف و چهار زاویه، هشت طاق زده و روى طاقات، گنبدى با آجر بر آوردهاند. از بقیّة گنبد مستفاد مىشود
که زیاده 5/1 زرع و سه زرع و یک چارک طول و به ارتفاع
یک زرع».
شهرت محلّى، نسب وى را با یک واسطه به امام رضا نسبت مىدهد که صحّت ندارد. در کتاب لبابالانساب آورده است:
«حسام الدّین حسین بن شمس الدّین على بن السیّد نقى حسن بن ابومحمّد المطهّر بن حسن سراهنگ ابن مهدى بن حسن بن حسین بن على بن احمد بن على الفازکى بن اسماعیل حالب الحجّاره بن ابو محمّد بن زید بن امام حسن مجتبى ، که در سنه 554 در حدود سبزوار وفات یافت». ظاهراً خفته در بقعة امامزاده حسین آزاد منجیر سبزوار، همین حسام الدّین حسین مذکور مىباشد، این امامزاده به «سیّد حسین» مشهور است.
با توجّه به اینکه جدّ وى سیّد نقى حسن بوده، سبب شده است که به نوة امام رضا شهرت پیدا کرده باشد.
سیّد نقى حسن جدّ حسام الدّین حسین در سنه 507 در سبزوار وفات یافت و به درب غربى سبزوار دفن گردید. برادر بزرگتر سیّد حسین، به نام حسن الاکبر نیز در بیهق وفات یافت. بیهقى نوشته است که از عجائب که در انساب مثل او دیده نشده جز در زمان امیرالمؤمنین حضرت على . این است که: نام سیّد حسام الدّین، حسین و برادر بزرگترش: حسن و پدر او: على، و جدّ مادرى: شمس الدّین محمّد، و نام مادرش: زهرا، و جدّهاش خدیجه مىباشد.
این بنا به شمارة 15247 و در تاریخ 24/12/1384 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
مجموعه تصاویر کللیک کنید
- ۲۱۳۴
- ادامه مطلب