- دوشنبه ۲۲ ارديبهشت ۹۳
بقعة این امامزاده در روستای کلارود که دارای پانزده خانوار جمعیّت می‌باشد، در حدود چهل کیلومتری شهرک واقع شده است.
این بقعه در ضلع جنوب غربى روستا و در سینهکش غربى، تنگهاى که اهالى آن را میان تنگه مىنامند، بناى قدیمى وجود دارد که به امامزاده محمود شهرت دارد. بناى امامزاده شامل برج مقبرهاى دایرهاى شکلى است که داراى دیوار قطورى مىباشد که طى چند سال اخیر گنبد آن فرو ریخته است. درِ ورودى امامزاده به سمت مشرق و در آستانه در ایوانى احداث شده است که سقف ایوان و بناى امامزاده یکپارچه و متصل به هم شیروانى شده است. در داخل امامزاده معجر چوبى روى قبرى که فاقد هرگونه نوشته مىباشد، قرار دارد این معجر فاقد هرگونه تزئین مىباشد.
مصالح برج مقبرهاى امامزاده از سنگ لاشه و ملات گچ سنّتى مىباشد اما مصالح ایوان الحاقى به بنا از سنگ لاشه، ملاط گل و داراى ستونهاى چوبى است.
نماى داخلى بقعة اصلى گچ مالى شده و داراى نظم و ترتیب مشخصى نمىباشد. نماى ایوان الحاقى از داخل با سیمان خاکسترى رنگ اندود شده است.
در ضلع جنوب غربى امامزاده درخت سرو کهنسالى وجود دارد که قطر آن 50/4 سانتی‌متر مىباشد و بهنظر مىرسد بیش از چهارصد و پنجاه سال از عمر آن مىگذرد. همچنین درخت چنار کهنسالى در ضلع شمال شرق امامزاده وجود دارد که پیرامون تنة آن حدود سى متر مىباشد، در کنار امامزاده در سه دهه اخیر مدرسه‌ای ساخته شده و براى جلوگیرى از احتمال سقوط بدنه چنار به داخل مدرسه اقدام به بریدن بدنه آن کردهاند.
در ضلع شمال شرقى امامزاده مدرسة روستا و در ضلع جنوبى آن قبرستان وسیعى قرار دارد که بهنظر مىرسد متعلّق به قرون اوّلیّة اسلامى باشد.
دربارة شخص مدفون در بقعه، اطّلاع دقیقی به دست نیامده است. برخی او را از فرزندان و عدّه‌ای دیگر او را از نوادگان حضرت امام موسی کاظم می‌دانند.
این بناى ارزشمند به شمارة 7234 و در تاریخ 12/11/1381 در فهرست آثار ملّى و تاریخی به ثبت رسیده است.
- ۱۶۸۳
- ادامه مطلب
