مزارات ایران و جهان اسلام

این بنا در یک کیلومترى جنوب نیشابور و در کنار جادة نیشابور به کاشمر در اراضی روستای مهرآباد واقع شده و شامل دو بناى آجرى است که به فاصلة کمى از همدیگر قرار دارند. بناى بزرگ‏تر، از بیرون هشت ضلعى و از داخل چهار ضلعى است که در هر ضلع آن، ورودى‏هاى عریضى قرار گرفته است. این بنا، کلاً از آجر و ملاط گچ ساخته شده که در اثر گذشت زمان، زوایا و سطوح خارجى آن فرسایش یافته است. در بالاى هر ورودى، پنجرة کوچکى، نور داخل بنا را تأمین مى‏کرده است. در داخل بنا، چهار درگاه رفیع به همراه ترنبه‏هاى چهارگوشة بنا و دو لچکى بالاى ترنبه‏ها، یک فضاى 16 ضلعى را پدید آورده و دایرة پاطاق گنبد بر آن قرار گرفته است. در کف بنا، حفره‏اى است که به سردابى چلیپا شکل راه دارد که احتمالاً محل قبر صاحب مقبره بوده است. در سطح جنوب بنا، مرقدى از آجر و روکار گل و گچ، به صورت مستطیل ساخته‏اند که احتمالاً بعد از اتمام اصل بنا بوده است. با توجّه به شیوة معمارى این گنبد، به نظر مى‏رسد که از آثار دورة سلجوقى باشد.

بناى گنبد کوچک، به فاصلة 15 مترى گنبد بزرگ قرار گرفته و از بیرون، هشت ضلعى و از درون چهارضلعى است. ورودى‏هاى بنا، کم عرض ولى رفیع است. ظاهر بنا هم چون چهار طاقى است. در ارتفاع دو مترى، چهار گوشة داخلى بنا را به وسیلة ترمبه‏هاى مرتفعى تبدیل به هشت ضلعى کرده و گنبد را بر آن نهاده‏اند. در زیر گنبد، نورگیرهایى تعبیه کرده‏اند. نماى داخلى، فاقد تزیینات است و قبر مستطیل شکلى در آن دیده مى‏شود. این بنا، با توجّه به شیوة معمارى، ترنبه‏ها و قوس‏ها، به بناهاى دورة ایلخانى مى‏ماند. اما از هویّت مدفونان در آن اطّلاعی به دست نیامد.

این بنا، به شمارة 1549 و در تاریخ 5/10/1356 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.