مزارات ایران و جهان اسلام

این بنا در حاشیه جنوبی شهر سرایان و در داخل یک قبرستان قدیمی واقع شده است.

بنا، دارای نقشه هشت ضلعی است و ورودی در ضلع شمال شرقی قرار گرفته است. ورودی، دارای طاقی جناغی با عرض 3/4 و عمق 8/3 متر است که پس از آن سر در ورودی فضای داخل آرامگاه یا گنبدخانه قرار دارد. این فضا نیز دارای نقشه هشت ضلعی بوده و هر ضلع آن دارای طاقی است. طاق‌ها دارای قوس جناغی بوده و در انتهای سه عدد از آن‌ها طاقنماهایی واقع شده است.

ابعاد فضای گنبدخانه 7/6×7/6 متر است و هر کدام از طاق‌ها 3/2 متر عرض و یک متر عمق دارند. گنبد بنا به شیوه عرقچین با کمک فیلپوش‌های کوچکی که فضای هشت ضلعی را به دایره نزدیک کرده‌اند، بنا شده است. نمای خارجی بنا دارای طاق‌های تزئینی است که با آجر اجرا شده‌اند. این بنا براساس مدارک موجود به احتمال فراوان به دورة تیموری تعلّق دارد. سنگ لوحی بر بالای درگاه ورودی بنا وجود دارد که دارای این متن است:

«تمّت هذه العمارة المیمونة الشریفة سلطان الاولیاء نظام الحق و الدین تورانشاه علیه الرحمه و الرضوان فی شهر ذی القعده سنة ثمان و خمسیین و ثمانماه (؟) هر چند آخرین کلمه این متن بطور کامل قابل خواندن نیست اما به احتمال زیاد ثمانمائة می‌باشد که برابر با 858 است.

این آرامگاه به شمارة 15286 و در تاریخ 24/12/1384 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.