مزارات ایران و جهان اسلام

این تکیه در نه کیلومترى شمال خاورى شهر جویبار، در میان روستاى لاریم واقع است. ایوانى بسیار باشکوه تکیه از دور حکایت از یک مکان مورد اعتقاد اهالى دارد.

مدخل اصلى تکیه که شامل ایوان به ارتفاع پانزده و مناره اى به ارتفاع ده متر با مأذنه اى از جنس ورق آلومینومى طلایى رنگ است که بسیار زیبا و با شکوه ساخته شده است.

طاق بندیهاى ظریف از کاشیهاى لاجوردى در زمینه گل و بوته دارد که در بالاى آن کتیبه اى بر روى کاشى لاجوردى نوشته شده.

«آستانه مبارکه پیر علم لاریم (اهدایى بانو رعنا قبادى»

پس از عبور از مدخل به صحن ششصد مترى تکیه مى رسیم که در انتهاى صحن، بناى قدیمى تکیه واقع است. تکیه به شکل مستطیل به ابعاد 22 × 8 متر و شامل سه اتاق تو در توست که در اطاق اوّل منبرى قرار دارد که روى آن علم کوچکى است که تمام اعتقاد، بر قداست آن علم است. و مشهور چنین است که علم از روستا خارج نمى شود و در صورت خارج کردن، خود بر مى گردد.^([1])

تکیه کرسى بلند است و در تمام جهات آن پنجره چوبى تعبیه شده است.

پشت تکیه سرویسهاى بهداشتى بسیار مرتب ساخته شده و در مقابل تکیه یعنى سمت راست مدخل، بناى دیگرى که ظاهراً مسجد است در دو طبقه احداث شده است.

این تکیه پس از تکیه پهنه کلاى سارى، از شهرت و اعتقاد زیادى نزد اهالى برخوردار است و به آن نذر و توسّل فراوان مى جویند و همه ساله در روز خاصّى (دهم محرم) در آن جمع مى شوند.