مزارات ایران و جهان اسلام

سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های ایران جهان اسلام (امامزاده ، بقعه، آرامگاه، مقبره، مزار، گنبد، تربت، مشهد، قدمگاه، مقام، زیارت، معرفی عالمان انساب، کتابشناسی مزارات و زیارت و انساب

امامزاده اسماعیل ـ تفرش

بقعة این امامزاده در 15 کیلومترى شمال غربى فرمهین، 35 کیلومترى شهر تفرش و در میان روستاى وروان قرار دارد و نزد اهالی به «شاهزاده اسماعیل» مشهور است.

بناى امامزاده از خشت و گل و بر روى پى سنگى ساخته شده است. داخل بنا، داراى تزیینات پُرکار نقّاشى و گچ‏برى مى‏باشد. مقابل در ورودى، سکویى قرار دارد که گفته مى‏شود، قبر غلام امامزاده اسماعیل است.گنبد بنا، از داخل مخروطى شکل و از بیرون مطبّق مى‏باشد. در داخل بقعه، کتیبه‏اى قرار دارد که نشان از تعمیر بقعه به سال 1360 هـ. ق است.

مرقد امامزاده، حدود 40 سانتى‏متر از کف بقعه ارتفاع دارد و دور آن صندوق چوبى قابدار نصب مى‏باشد که با جوهرى روى آن نقوش هندسى طرّاحى شده است. داخل حرم، کنده کارى‏هاى بسیار ظریفى بر روى گچ انجام شده که شامل نقوش گیاهى و هندسى و پرندگان مى‏باشد. دور تا دور گنبد، صلوات کبیره به شکل زیبایى گچ‏برى شده و سپس در آخر، نام بانى آن چنین آمده است: «استاد یعقوب بانى آشتیانى به انجام رسید، کتبه آقا ابراهیم بیک وروانى اعلى اللَّه مقامه 1200 هـ . ق».

گنبد بنا، از نوع خشتى یک پوش مخروطى مى‏باشد که از داخل با نقوش طاووس و گُل هشت پَر و نقش‏هاى ترنجى با رنگ‏هاى مختلف نقّاشى شده است. پوشش خارجى بنا، کاه و گلى و بر اثر حفّارى غیر مجاز، بخشى از دیوار آسیب دیده است. زایرسراى خشتى کوچکى در مجاورت بقعه ساخته شده که بخشى از بناى مخروبة آن باقى است.

در فضاى شبستان که در نزدیکى اتاق مرقد مى‏باشد، مرقد سیمانى قرار دارد که طبق گفتة اهالى، غلام و خدمتکار امامزاده اسماعیل بوده است.

طبق گفتة اهالى، نسب امامزاده به امام سجّاد ‰ منتهى مى‏شود. آقاى کمال الدّین فراهانى معتقد است که وى از نسل حسن افطس بن على الاصغر بن امام سجّاد ‰ مى‏باشد.

برخی از پژوهشگران، نسب شریف امامزاده سیّد اسماعیل را با هشت واسطه به امام زین العابدین ‰ منتهى مى‏دانند
که از قرار ذیل است:

سیّد اسماعیل بن حسن بن محمّد بن یحیى بن حسن ابى عبداللَّه الرازى بن على ابى الحسن الشجاع الدینورى بن حسین بن حسن الأفطس بن على الاصغر بن امام زین العابدین ‰ است و سیّدى جلیل القدر، عظیم الشأن، و از بزرگان سادات تفرش و فراهان به شمار مى‏آمد. او جدّ بزرگوار سادات تفرش فراهان مى‏باشد که اولاد او در قرن ششم به بعد، در دارالمؤمنین قم سکونت داشتند.

جدّ امامزاده سیّد اسماعیل، همان سیّد جلیل القدر، على ابوالحسن الشجاع الدینورى است که به امر امام جواد ‰ به دینور مهاجرت نمود و منشأ خیر و برکات بسیارى در آن دیار شد. جدّ سوّم وى، از سادات جلیل القدر حسینى است که به جهت سکونتش در رى، به رازى مشهور شد و کنیة او ابو عبداللَّه و مردى عالم و با تقوى بود. جدّ دوّم وى، همان امامزاده سیّد یحیى مدفون در روستاى وروان است که به «آقا زیارت» مشهور و معروف است. سیّد اسماعیل، تنها یک فرزند معقّب به نام مهدى داشت. به احتمال قوى، وفات وى در نیمة نخست قرن پنجم هجرى اتّفاق افتاده و در این مکان به خاک سپرده شده است.

بقعة امامزاده اسماعیل به شمارة 13817 و در تاریخ 25/8/1384 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
موضوعات
سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های جهان اسلام (معرفی بیش از چهل هزار زیارتگاه)

طراح وبلاگ: سید محمد علوی زاده