مزارات ایران و جهان اسلام

برج رادکان

این آرامگاه در جنوب غرب روستای رادکان، در وسط مزارع کشاورزی واقع شده و گنبد آن از دور نمایان است و یکی از آثار دورة سلجوقیان به شمار می‌رود.

این آرامگاه که اکنون در بیابان قرار گرفته و از آبادی چند کیلومتر فاصله دارد، در میان یک قبرستان واقع شده و هنوز مردمان آن ناحیه مردگان خود را در آنجا دفن می‌کنند. از قرائن و امارات و آثاری که هم اکنون در نزدیک گنبد هست، پیداست که روزگاری آنجا آباد بوده و احتمالاً گنبد در میان یک قصبه و یا دهکده بوده است.

مردم ناحیه آن را به عنوان گنبد خواجه نقّاش معرّفی می‌کنند، و دیگر جز این چیزی دربارة او نمی‌دانند. کتیبه‌ها و نوشته‌های گنبد ریخته و اطراف آن را به طمع گنج خاکبرداری و کنده‌اند. داخل گنبد تماماً گودبرداری شده و تبدیل به یک خرابه شده و حتی زیر پایه‌ها را هم حفّاری کرده‌اند. با این حال میراث فرهنگی در سالیان اخیر به مرمّت آن اقدام نموده است.

استاد عطاردی در کتاب خود می‌نویسد: در سفری که بین سال‌های 48 تا 50 به منطقة رادکان داشته به این بقعه سر زده و در داخل گنبد سنگ‌هایی بر دیوار نصب بود و نام تنی چند از مدفونان آنجا را نوشته بودند. در میان آن سنگ نوشته‌ها نام میرک را مشاهده کردم، ولی در سال‌های اخیر که بار دیگر به آنجا رفته آن سنگ‌ها را شکسته بودند و دیگر سنگی بر دیوارها نبود.

احتمالاً این گنبد متعلّق به خاندان میرک مشهدی، شاعر و نقّاش معروف باشد، و گنبد خواجه نقّاش اشاره به همین میرک مشهدی است.

این آرامگاه به شمارة 2291 و در تاریخ 27/12/1386 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.