- شنبه ۲۹ شهریور ۹۳
بقعه این امامزاده در انتهاى روستاى خروس درّه، کنار مسجد محل، در 12 کیلومترى شهر آوج و 110 کیلومترى شهر قزوین واقع شده است.
بقعه، بسیار زیبا و به صورت مربّع و به ابعاد 5×5 متر مىباشد که درِ آن از جانب جنوب باز مىشود. تمام ازاره بقعه، اندازه 50/1 سانتىمتر با سنگ مرمر تزیین شده و الباقى دیوار گچ اندود است. چهار زاویه بقعه را با ایجاد چهار طاقنما به دایره تبدیل نموده و در نتیجه، گنبد بنا را بر آن استوار ساخته اند.
گنبد از نوع شلجمى بلند به قطر 5 و ارتفاع 8 متر مىباشد که در ساقه آن
چهار پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده است.
در وسط بقعه ضریح چوبى مشبّک به ابعاد 50/1×2 متر بر دور مرقد
نصب مىباشد. دیوارهاى خارجى بقعه باسنگ لاشه تزیین شده است.
مقابل بقعه، یک سالن در دو طبقه با چهار اتاق قرار دارد که جهت انبارى و
مراسمهاى مختلف استفاده مىشود. صحن هزار مترى امامزاده از کف
کوچه پایینتر مىباشد.
اهالى اعتقاد زیاد به این امامزاده دارند و او را از نوادگان حضرت
ابوالفضل عبّاس علیهالسلاممىدانند.
امّا این ادّعا به اثبات نرسیده است. از آنجاییکه در خیابان قائم شهر آوج
بقعهاى به نام امامزاده سیّد محمّد طاهر است و طبق قول مشهور با نه واسطه
به حضرت جعفر طیّار علیهالسلام نسب مىرساند و از آنجاییکه وى برادرى به نام
سیّد اسماعیل داشته بعید نیست که این مکان مدفن سیّد اسماعیل ابوهاشم
بن ابى الفرج زید النقیب بن جعفر القاضى بن احمد بن حسن القاضى بن زید
بن عبداللّه بن قاسم الادیب بن اسحاق العریضى بن عبداللّه الجواد بن جعفر
الطیّار علیهالسلام باشد که سیّدى جلیل القدر و عظیم الشان بود. پدر و نیاکانش،
همگى از قضات عالى مقام قزوین، استرآباد و زنجان بودند و در میان آنان
دانشمندان بزرگى برخاستهاند. امامزاده سیّد اسماعیل داراى هفت برادر
دیگر به اسامى: محمّد ابوطاهر، مشهور به محمّد طاهر و فضل، محمّد ابو
عبداللّه، محمّد ابوالحسن، محسن ابوالفرج، محمّد ابوهاشم و حسن ابویعلى بود
که همگى آنان از بزرگان سادات قزوین و زنجان و همدان به شمار مىرفتند.[1]
[1].المشجرالکشاف لتحقیق أصول السادة الاشراف 2: 349-350، مناهل الضرب فى انساب
العرب: 58، عمدة الطالب فى انساب آل ابى طالب: 60-59.
- ۱۴۹۱
- ادامه مطلب
