- شنبه ۲۹ شهریور ۹۳
بقعه این امامزادگان در انتهاى روستاى رودک از بخش مرکزى بوئین زهرا، در میان قبرستان عمومى واقع شده است.
بناى سادهاى است که در سالیان قبل تجدید بنا شده و به صورت مربّع مستطیل و به ابعاد 6×5 متر است که در وسط آن صورت دو قبر قرار دارد که روى آن صندوق چوبى به ابعاد 1×2 متر نصب شده است. ضریح آهنى مشبکى به ابعاد 2×3 متر در کنار بقعه وجود دارد که قبلاً بر روى مرقد بوده است.
ایوان بقعه به ابعاد 60/1×6 و ارتفاع 5 متر است که در جانب جنوب بقعه قرار دارد و توسّط یک تیرآهنى استوار مانده است. مقابل ایوان شش شهید دوران جنگ تحمیلى قرار دارد. چشم انداز بقعه زیباست و چشمه آب
قناتى در کنار آن جارى است. زمین زیارتگاه حدود سیصد متر مربّع است.
در بالاى درِ ورودى بقعه، بر روى یک ردیف کاشى لاجوردى نام
امامزادگان نوشته شده و آنان را منتسب به امام هفتم علیهالسلام کرده است. بر فراز
بقعه گنبدى غنچهاى به ارتفاع 2 متر قرار دارد که اخیرا ایزوگام شده است.
به اعتقاد ما خفتگان در مزار دو برادر جعفرى هستند که اسامى و نسب
آنان عبارتند از؛ على و فضل فرزندان ابى طاهر احمد قزوینى بن حسن الدبیر
بن حسین بن جعفر الشعرانى بن حسین بن على الخارض بن محمد الدیباج بن
امام جعفر الصادق علیهالسلام که با هفت واسطه نسب به امام جعفر صادق علیهالسلام
مىرساند. این دو بزرگوار نواده امامزاده سلطان سیّد محمد قزوین هستند که
نام وى ابومحمد الدیّن الحسن بن الحسین است که بیش از 150 سال عمر
نموده و اکراد او را در سال 335 ه.ق در دروازه قزوین به شهادت رساندند. و
نسل او در قزوین سکونت داشتهاند که از بزرگان سادات این شهر به
شمار مىرفتند.
اکثر بنى اعمام سیّد على و فضل على در قزوین و نواحى مسکن داشته، و
از سادات جلیل القدر این نواحى به شمار مىآمدند.[1]
[1].المشجر الکشاف 1: 405، الاصیلى: 209، الفخرى: 28، المجدى: 209، المشجرة
المبارکة: 107 و...
- ۱۱۵۴
- ادامه مطلب