در آن سوى شاهرود، در دامنه شاه کوه، قبرستانى قرار دارد که در میان آن دو آرامگاه سنگى به چشم مى‏خورد: یکى از این آرامگاه‏ها سالم و دیگرى نیمه ویران است.

نقشه بناى هر دو آرامگاه یکسان است. نقشه پایه بنا عبارت است از یک چهار ضلعى، که چهار دیوار آن به ارتفاع حدود 2 متر با سنگ لاشه و ملاط ساخته شده است. تنها در یک سوى آن درى کار گذاشته شده که بالاى آن نیز پنجره‏اى براى تأمین نور داخل بقعه تعبیه شده است. بر روى پایه سنگى مزبور، گردنىِ بلند گنبد سنگى به ارتفاع تقریبى 4 متر با همان مصالح سنگ لاشه و ملاط گچ بر پا شده است. گردنىِ مزبور در قسمت بالا به طرف داخل متمایل شده و حالت گنبدى شکل را به وجود آورده است.

دو بناى سنگى شاه کوه از نظر کلّى و نحوه ساخت، از جمله آثار منحصر به فرد ناحیه رودبار و اصولاً سرزمین قزوین به شمار مى‏روند و مى‏توان آن دو را با آرامگاه سنگى حسن آباد مقایسه نمود؛ با این فرق که آرامگاه سنگى حسن آباد، از نظر شیوه کار و هنر معمارى، معرف تکامل بیش‏تر و تکنیک پیشرفته‏ترى مى‏باشد.

به طور کلّى، این آرامگاه سنگى را مى‏توان از جمله آثار بسیار کهن منطقه و به احتمال زیاد، به دوران ساسانى مربوط دانست.