مزارات ایران و جهان اسلام

در پانزده کیلومترى شمال خاورى قائمشهر، و بیست و هفت کیلومترى شهر سارى، روستاى بزرگ و سرسبز ماچک پشت واقع است. در میان گورستان عمومى روستا و گلزار شهداى این آبادى، بقعه ى کوچک و قدیمى امامزاده ابراهیم، معروف به سه تن، قرار دارد که در نزد اهالى از احترام و قداست قابل توجهى برخوردار است.

بنا به شکل مربع به ابعاد پنج متر است که جلوى آن مسقّف و روباز و به شکل ایوان است که درب بقعه از همین ایوان باز مى شود.

دو لنگه درب بسیار قدیمى در ورودى بقعه نصب است که در بالاى آن نوشته شده: «عمل الخیر فى الید غلامعلى ـ نجارى استاد غلامرضا ـ اللّهم صل على محمّد، على، فاطمه، حسن و حسین ـ لا الله الا الله محمّد رسول الله» از چگونگى بنا و نحوه بکارگیرى خشت و گل، معلوم مى شود که اصل بنا متعلّق به اوایل دوره قاجاریّه است که تعمیراتى در سال 1360 هـ . ش بر آن انجام شده است. صندوق چوبى بزرگى به ابعاد 3×2×70/1 سانتى متر در وسط بنا است که آثار قدمت در آن مشاهده مى شود. تابلوهایى در دیوار بقعه نصب است ک حکایت از شفا یافتن عدّه اى از زوّار در این حرم آسمانى دارد.

اتاقکى متّصل به بقعه ساخته اند که متعلّق به قبور خانوادگى آل رفیعى است. زمین زیارتگاه حدود 3500 متر مربع است و در شمال آن رودخانه ماچک جریان دارد.

در صحن امامزاده، بقعه کوچک دیگرى است که متعلّق به یکى از سادات خوش ضمیر محلى است که حدود پنجاه سال قبل وفات یافته و این بناى یادبود را براى او برپا نموده اند. بر اساس نوشته ى داخل بقعه، خفتگان در آن، امامزاده سیّد ابراهیم و سیّد محمّد و عمه آنها، سیّده زینب خاتون از نوادگان امام سجّاد(علیه السلام)معرّفى شده اند. طبق این ادّعا، خفتگان در این مزار به احتمال قرین به یقین سیّد ابراهیم ابوالقاسم کیاکى و محمّد ابوحرب فرزندان هادى بن جعفر بن محمّد بن حسن بن احمد المنقذى بن جعفر بن عبدالله العقیقى بن حسین الاصغر بن امام سجّاد(علیه السلام) مى باشند. این دو با سه برادر و پسرعموهاى خود در شهر سارى مى زیسته اند و از موقعیّت ممتازى برخوردار بودند و از بزرگان سادات این شهر بشمار مى رفتند.^([1])

ظاهراً نخستین شخص از این خاندان که به طبرستان و سارى مهاجرت کرد، فرزند احمد المنقذى بن جعفر بن عبدالله العقیقى است. زیرا عبیدلى نسّابه مى نویسد:

فرزندان او در طبرستان مى باشند و یجب ان یسأل عن خبرهم و حالهم ـ واجب است که از اخبار و حال ایشان سؤال کنم.^([2])

ابن عنبه نسّابه، فرزندان احمد منقذى را شش تن به اسامى عبدالله، على، جعفر، حسن و حسین و ابراهیم ذکر مى کند.^([3])

عمیدى نسّابه، نسب امامزاده ابراهیم را به حسین بن احمد منقذى مى رساند، از آنجاییکه او این شجره نامه را از ابوطالب مروزى اخذ نموده، قول اوّل صحیح تر به نظر مى رسد.^([4])