مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در نُه کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، در مرتفع ترین جاى روستاى مرمت، در میان باغات مرکّبات واقع شده و چشم انداز آن فوق العاده زیباست

بنایى تازه ساخت، به شکل مستطیل و به ابعاد 9×5 متر است که بر بالاى آن گنبدى هرمى به ارتفاع حدود چهار متر قرار دارد. درب بقعه از جانب جنوب باز مى شود و بام بنا نیز پشم سیمان (ایرانیت) است. صندوقى چوبى از قبر محافظت مى کند که ارزش هنرى ندارد.

زمین زیارتگاه حدود هزار و چهل و پنج مترمربع است و چندین درخت آزاد در آن وجود دارد. سرویسهاى بهداشتى بقعه در جانب جنوب شرقى بقعه است. خفته در مزار را پدر امامزاده محمّد مدفون در همین روستا مى دانند. به احتمال قوى او ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم بن اسماعیل بن ابراهیم المقتول بن اسماعیل بن محمّد بن ابراهیم العطار بن على بن عبدالرحمن الشجرى بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن مجتبى(علیه السلام) است که در شهر سارى سکونت داشته و فرزندى نیز بنام محمّد از او بجاى مانده است. او از بزرگان سادات سارى و از مشاهیر خاندان حسنى در قرن پنجم هجرى بوده است.^([1]) اکثر پدران و پسر عموهاى وى از شهداى بنام اهل بیت(علیهم السلام)هستند که در سال 260 هـ . ق بدست سربازان یعقوب بن لیث صفّار به شهادت رسیده اند. اینک آرامگاه آنان در جاى جاى این شهرستان زیارتگاه دوست داران اهل بیت(علیهم السلام)مى باشد. وفات سیّد ابراهیم به احتمال قوى در ثلث آخر قرن پنجم هجرى اتفاق افتاده است.