مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در بیست و دو کیلومترى جنوب خاورى کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، بر روى تپّه اى مشرف بر روستاى تلمادرّه واقع است و از چشم انداز فوق العاده اى برخوردار مى باشد.

بقعه شامل دو اتاق تو در توست که اتاق اوّل به عنوان شبستان و به شکل مربع با گنبدى عرقچینى به ارتفاع 20/1 سانتى متر است که درب آن از جانب جنوب باز مى شود. پس از عبور از اتاق اوّل به مرقد امامزاده در اتاق دوّم که از خارج مدور و به صورت برج است مى رسیم. این اتاق نیز به شکل مربع و توسّط سه پلکان از شبستان به آن راه مى یابد که در وسط آن مرقد امامزاده با سنگ و آجر به اندازه شصت سانتى متر بالا آورده اند و پارچه سبز روى آن انداخته اند. بر بالاى آن گنبدى مخروطى به ارتفاع سه متر قرار دارد که فاقد تزیین مى باشد. دیوارهاى بقعه را اخیراً با گچ و سیمان سفید نموده اند و قوس هاى لطیفى در زوایهاى دیوار به چشم مى خورد.

زیارتنامه اى به خط نستعلیق به تاریخ 1291 هـ . ق بر دیوار بقعه نصب است که توسّط حاج محمّدعلى تلمادرّه اى وقف آستان امامزاده شده و در پایان نام امامزاده را سیّد امین محمّد اشاره نموده و از ذکر نسب و شهرت آن خوددارى مى نماید. به نظر مى رسد که خفته در آن از سادات هزار جریبى و احتمالا جدّ امامزاده سیّد میرعماد مدفون در روستاى ورى باشد زیرا تنها در میان خاندان او شخصى بنام سیّد امین محمّد یافت مى شود که با هفت واسطه سیّد عماد به او نسب مى رساند. لذا با این احتمال نسب شریفش از قرار ذیل مى تواند باشد: سیّد امین الدّین محمّد بن کمال الدّین حسن بن وجیه الدّین على بن قسیم الدّین قاسم بن زین الدّین محمّد بن قاسم الشیخ بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابى سبحة بن ابراهیم العسکرى ابن امام موسى کاظم(علیه السلام).^([1])

بنابراین احتمال، نسب شریفش با هشت واسطه به امام هفتم(علیه السلام) منتهى مى شود و سیّد عماد نیز فرزند هشتم او به حساب مى آید. زیرا سیّد عماد فرزند عزالدّى حسن بن شرف الدّین على بن تاج الدّین محمّد بن على حسام الدّین بن نزار کریم الدّین بن ابى محمّد شمس الدّین حسن بن برهان الدّین حسین بن امین الدّین محمّد مذکور است. از اینرو سیّد امین محمّد یا امین الدّین محمّد باید از اعلام قرن پنجم هجرى باشد. ظاهراً به همین مطالب علاّمه نسّابه ابن طباطبا متوفاى بعد از سال 473 هـ . ق اشاره مى کند که مى نویسد: «در طبرستان ابوجعفر محمّد بن القاسم الشیخ بن ابراهیم الثانى بن موسى ابى سبحة بن ابراهیم المرتضى الاوّل بن موسى کاظم(علیه السلام) و فرزندان او هستند.»^([2]) که منظور از طبرستان در اینجا، شهر سارى و نواحى آن ملاک است و سادات موسوى از این نسل تنها در سارى و هزار جریب سکنى داشته اند.