مزارات ایران و جهان اسلام

در چهل و دو کیلومترى جنوب خاورى شهر کیاسر (مرکز بخش چهار دانگه)، میان کوههاى گت چال، بازگیر، پدیم و در ده کیلومترى خارج از روستاى چالو، بقعه امامزاده مراد قرار دارد که مورد احترام و تقدیس اهالى منطقه است.

بقعه به شکل مستطیل و به ابعاد 12×9 متر است. درب آن از جانب شمال باز مى شود و سه پنجره در جنوب و مغرب و شرق دارد. شالوده بنا از سنگ و گل است و داخل آن گچ سفید و بام آن پشم سیمان (ایرانیت) است. صندوقى قدیمى بر روى مرقد نصب است که طول آن 20/1 و عرض آن یک و ارتفاع آن نیز یک متر است. زمین این زیارتگاه حدود صد و پنجاه مترمربع است.

در فصل مرداد هنگامى که هواى روستاى چالو گرم مى شود، تمام اهالى به سمت امامزاده مراد کوچ مى کنند و در آنجا چادر برپا مى نمایند. مسیر بقعه از روستاى چالو، کوهستانى و مالروست.

اهالى سیّد مراد را از سادات حسینى مى دانند. چنین اسمى تنها در میان سادات حسینى مرعشى که بالغ بر دو و نیم قرن در مازندران حکومت داشته اند، یافت مى شود.

در میان سادات مرعشى سه مراد نام وجود دارد که ظاهراً باید سیّد مراد بن على خان بن قوام الدّین بن على خان بن قوام الدّین بن سیّد محمّدخان بن مرتضى بن على خان بن کمال الدّین صادق بن قوام الدّین مرعشى بن کمال الدّین صادق بن قوام الدّین مرعشى بن کمال الدّین صادق بن عبدالله النقیب بن محمّد النّسابة بن على الفقیه بن حسن النسّابة بن عبدالله بن محمّد السلیق بن الحسن بن حسین الاصغر بن امام زین العابدین(علیه السلام) باشد که در منطقه هزار جریب سکونت داشته است.^([1]) از تاریخ تولّد و وفات وى اطّلاع دقیقى در دست نیست.