- سه شنبه ۱ مهر ۹۳
این بقعه در شش کیلومترى شمال خاورى شهر سارى، در میان روستاى بالا گلما واقع شده است.
بنایى باشکوه و تازه ساخت که به شکل مربع به ابعاد 12×12 و کرسى بلند ساخته شده و دور تا دور را شانزده ستون جهت ایجاد ایوان تعبیه نموده اند. دو درب چوبى زیبا که به عنوان مدخل اصلى بقعه است در جانب شمال و جنوب قرار گرفته و بر روى آن کتیبه اى به شرح ذیل است: «این درب توسّط وارثین حاج نادعلى حسین پور ولاشدى فرزند محمّدقلى جهت نصب در حرم امامزاده هاشم و خواهر گرامیش بى بى هربانو(علیهما السلام) تهیّه گردیده است 1371 هـ . ش سازنده استاد احمدعلى مرادى».
بر فراز بقعه گنبدى هرمى بلند به قطر ده و ارتفاع دوازده متر قرار دارد که زاویه هاى آن را گچ کارى نموده و به صورت مخروطى در آورده اند. و نماى خارجى گنبد قیراندود (ایزوگام) است.
در زیر گنبد، ضریح چوبى زیبایى بر سکویى بیست سانتى مترى قرار گرفته که ابعاد آن 20/2×40/1×2 متر است. دیوارهاى داخلى بقعه، مملو از سنگ قبرهاى یادبودِ چهار شهید است که نام آنان را بر سنگ مرمر در دیوار بقعه به همراه کلیشه عکس آنها و پاره اى از وصیّت نامه شهداء نصب کرده اند تا بدین وسیله یاد و خاطره آنها را زنده نگه دارند.
در تابلوى اعلانات بقعه نیز، تصاویر شفایافتگان و نامه هاى آنان با امضاء متولى بقعه نصب شده که حکایت از کرامات بى شمار این دو امامزاده دارد.
صحن امامزاده حدود 1661 مترمربع است و سرویسهاى بهداشتى در زاویه اى از آن به چشم مى خورد. شوراى اسلامى روستاى گلما در یکى از اتاقهاى صحن امامزاده مستقر است.
قدیمى ترین سندى که از سکونت تنها سیّد هاشم نام در شهر سارى و نواحى آن خبر داده، از علاّمه نسّابه عبیدلى، متوفّاى سال 435 هـ . ق است که مى نویسد:
هاشم بن على بن عبدالرحمن بن قاسم بن محمّد البطحانى بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن(علیه السلام) در طبرستان مى زیسته و داراى چهار فرزند به اسامى حمزه، عبدالرحمن و حسن و عبیدالله بوده است.([1])
همین قول را علامه نسّابه ابوطاب مروزى، از اعلام قرن هفتم هجرى گفته و مى نویسد: او در طبرستان و رى داراى چهار فرزند معقّب = نسل دار بوده است([2]) و از دختر یا خواهرى بنام بى بى شهربانو ذکرى به میان نمى آورد.
از آنجاییکه جمع کثیرى از خاندان محمّد البطحانى در سارى، آمل و گرگان در رکاب حسن بن زید داعى ـ مؤسّس دولت علویان طبرستان بوده اند، بعید نیست که سیّد هاشم نیز از ارکان دولت علوى طبرستان بشمار مى آمده و در این مکان به شهادت نایل آمده باشد. به احتمال قوى وفات او را باید در ثلث اوّل قرن چهارم هجرى دانست.
- ۱۶۷۸
- ادامه مطلب
