- سه شنبه ۱ مهر ۹۳
بقعة با شکوه این امامزاده در سه کیلومترى غرب روستاى شیخ شبان، در 44 کیلومترى شهرکرد واقع شده است.
بنا متعلّق به دورة صفویّه و شامل گنبد، ایوان، گلدسته، حرم، صحن و زایرسرا است. ایوان بقعه رو به جانب شمال قرار دارد و در دو طرف آن دو مناره به ارتفاع 12 متر تعبیه شده که سراسر با کاشىهاى نرهاى تزیین یافته است.
در دو طرف ورودی، دو اتاق جهت کفشدارى تعبیه شده و بقعه به اندازه پنج پلکان از سطح صحن مرکزى ارتفاع دارد. این بنا در سال 1382 توسعه یافته و طرح جامع آن در دستور کار قرار دارد. پس از عبور از مدخل به شبستان بقعه راه مىیابیم که دور تا دور اتاق مرقد را فرا گرفته است. ابعاد شبستان 22×22 متر است و سراسر با کاشىهاى خشتى تزیین یافته است.
اتاق مرقد به صورت هشت ضلعى به ابعاد هر ضلع دو متر مىباشد که زاویهها را با ایجاد گوشواره به دایره تبدیل نموده و در نتیجه بنا را مدور و گنبد عظیم آن را بر آن استوار نموده اند.
قطر دیوارههاى بقعه حدود دو متر است تا بتواند بار سنگین گنبد را تحمّل نماید. گنبد بنا به شکل کلاه خود و به قطر 8 و ارتفاع 3 متر از داخل و 10 متر از خارج مىباشد.
در وسط بقعه ضریح بسیار عالى از جنس طلا و آب نقره نصب است که روى درِ آن نوشته شده: «ضریح مطهّر حضرت امامزاده سیّد بهاءالدّین محمّد توسّط اداره کل حج و اوقاف و امور خیریه استان چهار محال و بختیارى و همکارى هیات امنا امامزاده از محل نذورات مردم در سال 1411 هجرى قمرى مصادف با سال 1369 هجرى شمسى ساخته شد. ساخت و قلمزنى سیّد محسن احمدى و رحمتاللَّه احمدى و بهنام کبیرى.»
چنانچه در کتاب شجره طیّبه در انساب سلسله سادات شیخ شبان اشاره شده است، نسب شریف امامزاده با هشت واسطه به امام موسى کاظم منتهى مىشود که از قرار ذیل است:
سیّد بهاءالدّین محمّد بن على بهاءالدّین بن ابى على حسین بن ابى محمّد اسحاق بن ابى جعفر موسى بن اسحاق العالم بن حسین الصورانى بن حسن الصورانى بن اسحاق الامیر بن امام موسى کاظم .
وى سیّدى جلیل القدر، عظیم الشان و بسیار بزرگوار بود. تمام اجداد وى از بزرگان سادات شیراز، مرو و مدینه و اهواز به شمار مىرفتند. سیّد حسن صورانى که جدّ پنجم امامزاده سیّد بهاءالدّین محمّد است در سال 250 هـ . ق به همراه فرزندش ابو جعفر محمّد صورانى در شیراز به قتل رسیده و اینک آرامگاه این دو امامزاده بزرگوار از مزارات مشهور شهر شیراز مىباشد.
سید حسن صورانى فرزندى داشته به نام سید اسحاق که به علم و زهد آراسته بوده است. فرزند وى ابو جعفر موسى است که اوّل شخص از این خاندان است که به شهر مرو مهاجرت نمود و سلسله سادات موسوى مراوزه را در آنجا پى ریز کرد. او در این شهر صاحب هفت فرزند ذکور عالم و پارسا شد که همگى از بزرگان سادات و نقباء اشراف بودند، یکى از آنان سید ابو جعفر محمّد اسحاق، جدّ امامزاده سید بهاءالدّین محمّد است که از او سید ابو على حسین و از او سیّد على بهاءالدّین به وجود آمده است. سید على بهاءالدّین در سال 536 در مرو به دست خوارزم شاه به قتل رسید و فرزند او سید بهاءالدّین محمّد به جهت ترس از جان خود به منطقه جبل گریخت و مخفیانه در شهر کرد مىزیست. او سیّدى زاهد، عالمى متقى و از بزرگان سادات موسوى بود. وفات وى را در اواخر قرن ششم هجرى نوشتهاند.
علماى انساب براى سید بهاءالدّین محمّد یک فرزند به نام سید ابو جعفر محمّد ذکر نمودهاند که از او سید میر احمد به وجود آمده که در اوایل قرن هفتم هجرى در روستاى هوره (بین بن و سامان) شهرکرد و وفات یافته و اینک داراى آرامگاه با شکوهى است.
احفاد سیّد بهــاء الدین محمّـد به سادات شیـخ شبانی مشهور و در
اکثر شهرهای ایران
- ۱۴۰۸
- ادامه مطلب
