مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در سه کیلومترى خارج از روستاى بارز، نزدیک روستاى میل شاه، بر روى تپّه‏اى مشرف بر دره و
قبرستان تاریخى، در 80 کیلومترى غرب شهر لردگان واقع شده و چشم انداز آن زیبا است.

بقعه، بنایى کوچک و زیباست که به صورت برج مدور به قطر 5 و ارتفاع 6 متر ساخته شده و شالوده آن از سنگ لاشه و ملاط گل و گچ است. در سالیان اخیر جهت استحکام بنا از گچ و سیمان استفاده شده و درِ کوچک بقعه از جانب مشرق باز مى‏شود که به جهت ابعاد 70×20/1 متری آن به ناچار باید به هنگام ورود خم شد.

ارتفاع بقعه 2 متر و گنبد کله قندى آن از داخل 5/2 و از خارج حدود 3 متر است. در وسط بقعه صورت قبرى است که با سنگ لاشه به اندازه 50 سانتى متر بالا آورده‏اند و روى آن را با پارچه‏هاى سبز پوشانده‏اند. در دیوار بقعه پنج طاقچه کوچک جهت بر افروختن شمع ایجاد شده است. در ارتفاع 2 مترى بقعه، دو چوب به صورت ضرب در براى تراز کردن گنبدخانه و نیز استحکام آن تعبیه نموده‏اند. این بنا متعلّق به دورة قاجار است.

متأسّفانه از هویّت شخص مدفون اطّلاعی حاصل نشد.

پیرامون امامزاده گورستان قدیمى روستاى بارز است که سنگ قبرهاى قدیمى در آن یافت مى‏شود که آنچه ما دست یافتیم مربوط به سال 1123 هـ . ق بود. اکثر این سنگ قبرها به صورت عمودى در بالاى سرقبر اموات کار گذاشته‏اند و از نوع سنگ تخت کوهستانى است.

کتیبه قبور شامل نام الله، نام و نام پدر متوفی و تاریخ وفات
است که عمدتاً آیات قرآنی، نام ائمه اطهارŒ و یا اشعاری مربوط به حزن انگیز زینت بخش گرداگرد متن اصلی سنگ قبر می‌باشد. کتیبه قبور در کادرهایی لوزی و مثلثی شکل قاب بندی شده‌اند
که در بعضی قبور به صورت افقی و بعضاً عمودی نقر گردیدند.
خط بکار رفته برجسته معمولی، شکسته نستعلیق و بعضاً خط ثلث و یا سواران نیزه بدست می‌باشد.

قبور مسطح تاجدار همچون سایر قبور مشابه دارای تاجی استوانه‌ای و یا مثلثی شکل در بالای سنگ قبر می‌باشد. سطح اصلی سنگ قبر پلکانی است که در سطح اصلی متن سنگ قبر به خط برجسته و قاب‌بندی شده وجود دارد. معمولاً در این نوع قبور از سطوح مختلف تاج قبر نیز استفاده شده و اشعاری مربوط بر آن نقر گردیده است. ابعاد قبور مسطح تاجدار به طول 5/1 متر و عرض 40 سانتی‌متر و ضخامت 15 تا 20 سانتی‌متر می‌باشد.

نکته قابل توجه در این قبرستان استفاده کامل از سطح سنگ جهت کتیبه قبور و نقوش و وجود اسامی حجاران چون علی میرزا و علی رضا است که در نوع خود کم نظیر می‌باشد.

این بنا به شمارة 8247 و در تاریخ 24/1/1382 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.