مزارات ایران و جهان اسلام

این بقعه در شانزده کیلومترى جنوب باختر محمّدآباد (مرکز بخش دودانگه) در خارج از روستاى ولیک بن واقع است.

بقعه به شکل برج مدور کوتاه به ارتفاع 60/2 سانتى متر است که درب آن از جانب جنوب باز مى شود. قبر امامزاده در وسط این برج قرار گرفته و به اندازه شصت سانتى متر بالا آورده اند و بر روى آن پارچه سبز انداخته اند.

بقعه داراى ایوانى کوتاه به ارتفاع دو متر است. گنبد بنا به ارتفاع 5/2 متر و حلب سر است و با رنگ آبى نقاشى کرده اند. در کنار بقعه اتاقى به ابعاد 4×3 متر قرار دارد. اطاقک دیگرى در انتهاى آن به چشم مى خورد که به عنوان انبار استفاده مى شود. صحن امامزاده بیش از دو هزار مترمربع است و درختان آزاد فراوان در آن یافت مى شود. چشم انداز بقعه زیباست و در موقعیّت مناسبى قرار دارد.

در بالاى سر امامزاده شجره نامه اى قرار دارد که خفته در مزار را چنین معرّفى مى کند:

میر حبیب الله موسوى بن میر رجبعلى بن میر على اکبر بن میر سلیم بن عبدالله بن میر عماد بن میر عبدالصمد بن سیّد حسن بن سیّد عزالدّین بن سیّد شاه رضى الدّین بن سیّد زین العابدین بن سیّد شاه رضى الدّین بن سید نزار بن سید شمس الدّین بن سیّد حسن بن سیّد شمس الدّین بن سیّد محمّد بن سید حسن بن سیّد محمّد بن سیّد على بن قاسم بن محمّد بن سیّد شیخ نقیب بن سیّد طبرستان بن سیّد ابوالحسن بن ابراهیم العسکرى بن موسى ابى سبحه بن ابراهیم المرتضى بن امام موسى کاظم(علیه السلام).

طبق شجره نامه فوق وى از سادات موسوى و از نسل ابراهیم العسکرى است از اینرو سیّد حبیب الله به سیّد عسکرى شهرت پیدا کرده است. شجره نامه فوق اغلاط فراوانى دارد که بعضى از اوصاف با اسم و برخى القاب با اسم و همچنین کنیه ها با اسم مخلوط شده است که صحیح آن همان است که در سلسله نسب امامزاده على لنگر، امامزاده شمس الدّین کوات و امامزاده عماد الدّین وَرى اشاره شد. از این مشجّرات مغلوط به وفور در روستاهاى مازندران یافت مى شود که اگر کسى تطبیق با منابع نکند دچار مشکل خواهد شد.

به هر حال سیّد میر حبیب الله موسوى عسکرى از سادات قرن یازده هجرى قمرى بود که بجهت خلوص و تقوى در این مکان دفن شده و براى او مرقدى بر پا داشته اند و اطلاق امامزاده بر او مجازى است.