- چهارشنبه ۲ مهر ۹۳
بقعة این امامزاده در سه کیلومتری روستای چوتاش، در بخش مرکزی از دهستان سیمینه رود، بر بالای تپّه‌ای در دامنه کوهی موسوم به کوه حصار و در 32 کیلومتری جنوب غرب شهر بهار واقع شده و چشم‌انداز آن دیدنی است.
ساختمان بقعه این بنا پلانی مستطیل شکل به ابعاد 40/10×20/10 متر دارد. رسیدن به بنا از راه اصلی، از سمت غربی آن و با بالا رفتن از تپّه‌ای نه چندان مرتفع میسّر می‌باشد. بنابراین اوّلین جلوه بنا در هنگام نزدیک شدن به آن ردیف طاق‌نماهای سه گانه جناغی شکل ضلع غربی با ارتفاع رأس 40/3 متر هستند که در ضلع شرقی نیز به صورت قرینه تکرار شده‌اند.
این بنا از دو نوع مصالح عمده شکل گرفته به طوری که حدود 70 درصد ساختار آن آجری و بقیّه مانند دیوار ضلع جنوبی به عرض 90 سانتی‌متر، صفّه‌ای که بنای امامزاده بر روی آن ساخته شده به ضخامت 40 سانتی‌متر و نیز ازارة دیوارها در بعضی از قسمت‌ها از جنس سنگ لاشه سیاه رنگ می‌باشند. در جریان مرمّت اخیر روی بام به طور کامل با عایق رطوبتی (ایزوگام) پوشانده شده است. پلان صحن امامزاده، هشت ضلعی نامتقارن و گنبد آن یک چهارم کره با ارتفاع رأس 90/4 متر می‌باشد که در اضلاع بزرگ‌تر این هشت ضلعی به طول 85/2 متر طاقنماهایی جناغی شکل به عمق حدود 60 سانتی‌متر و ارتفاع تیزه سه متر از کف داخلی تعبیه شده‌اند. ارتفاع گنبد تک پوش آن از روی بام حدود 70/1 متر می‌باشد و نُه پله آجری تراز همکف را با تراز روی بام مرتبط می‌کنند.
از ویژگی‌های خاص این اثر می‌توان به مکان‌یابی ساخت و موقعیّت جغرافیایی ویژه آن اشاره کرد.
در این بنا، از ترکیب آجر
و سنگ لاشه سیاه رنگ به عنوان عناصر اصلی تشکیل دهنده
به درستی و با هنرمندی
استفاده شده است.
در پیرامون این بنا سنگ قبرهای سیاه متعدّدی وجود دارد که قدیمی‌ترین تاریخی که ما به آن دست یافتیم مربوط به سال 1203 هـ . ق بوده است. این بنا متعلّق به دورة صفویّه است و در زمان قاجار مرمّت شده بود.
این بنا به شمارة 28145 و به تاریخ 01/09/1388 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
به اعتقاد اهالی، امامزاده عسکر از نوادگان حضرت امام موسی کاظم است اما تاکنون سندی که این دیدگاه را اثبات کند به دست نیامده است.
- ۱۸۸۴
- ادامه مطلب
