مزارات ایران و جهان اسلام

سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های ایران جهان اسلام (امامزاده ، بقعه، آرامگاه، مقبره، مزار، گنبد، تربت، مشهد، قدمگاه، مقام، زیارت، معرفی عالمان انساب، کتابشناسی مزارات و زیارت و انساب

امامزاده ابوالقاسم بن المؤیّد باللَّه ـ تنکابن

بقعة این امامزاده در روستاى جزما، از توابع دهستان دو هزار واقع شده و متعلّق به فرزند مؤیّد باللَّه هارونى است.

ابن اسفندیار نسب وى را چنین آورده است:ابوالقاسم بن کیا ابى‏الحسین المؤیّد باللَّه بن حسین بن هارون بن محمّد بن هارون بن محمّد بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن بن على بن ابى‏طالب(ع).

سیّد ظهیرالدّین مرعشى این مرد را به نام امامزاده قاسم و دهکده‏اى که او در آن به خاک سپرده شده را به نام «قریه جزما» مى‏خواند و در این باره چنین مى‏نویسد:

«و حقیر از وارکوه با معدودى قریب به پنجاه شصت نفر سوار و پیاده به جانب کلیشم روانه شدم، شب به قریة دیمرون گلیجان اقامت نموده و روز شنبه دهم رجب را به قریة جزما که مزار مبارک امامزاده قاسم بن مؤیّد باللَّه ـ علیهما الرحمة و الغفران ـ است، فرود آمدم».

بناى اصلى بقعه، اتاقى به ابعاد 7×5 متر، که مصالح اصلى آن سنگ و گل با بامى لت‏پوش بود، مسجدى به آن متّصل است. ضریحى چوبى و مشبّک در وسط اتاق مى‏باشد که چهارچوب قطور بالاى آن پُر نقش است و بدنة آن ظاهراً به سرقت رفته و از بازسازى آن زمان زیادى نمى‏گذرد. ستونى افقى که واشان‏ها بر روى آن قرار گرفته، بر روى ستونى عمودى با سرى دهان اژدرى استوار است. سقف درون بقعه واشان‏کشى و سر واشان‏هاى بیرون کار، زیبا و در سه طبقه مى‏باشد.

درِ ورودى بقعه از درون مسجد باز مى‏شود. این درِ بزرگ و پُرنقش را باید از ظرایف هنرى مازندران دانست. چهارچوب این در، بر جاى اصلى خود نصب و برقرار و دو لنگة آن از گذشته‏هاى دور بر سر جاى خود بود و زمانى به وسیلة دزدان محلّى به سرقت رفت. امّا به گفتة متولّى، مدّت کوتاهى طول نکشید که آن را پیدا نموده و در بقعه نصب کرده‏اند. با این وجود، یک لنگة آن تکّه تکّه شده و کتیبة بالاى آن‏که نوشتة سازنده بر آن بود و همچنین شمسة بسیار بزرگى به یغما رفت و تنها تکّه‏هاى پراکندة قاب و گره، لوزى، مثلّث، پنج و شش ضلعى آن در داخل طشتى در اختیار متولّى مى‏باشد. متولّى اضافه مى‏کند، به علّت سنگین بودن در، دزدیدن تمام آن امکان نداشته است. لنگة دیگر در با همان مشخّصات هم اکنون پا برجاست. طول آن 5/215، عرض 58 و قطر 5/4 سانتى‏متر است.

صاحب کتاب مرآة البلدان در این باره مى‏نویسد:

«از جمله امامزاده‏هاى واجب التعظیم تنکابن، امامزاده قاسم است که داراى درى منبّت و خطّ آن به طور حجّارى کنده شده، قریب پانصد سال است که این در ساخته شده و هیچ عیب نکرده، منبّت‏ها به حال خود باقى مانده است». سراسر لنگة در، قاب و گره و شمسه وسط آن ستاره‏اى ده ضلعى مى‏باشد که میان اضلاع مثلّث و پنج ضلعى و لوزى قرار داده شده است. سایر قسمت‏هاى در، با چوب‏هاى شمشاد پُر شده است. قسمت بالاى این لنگه کتیبه‏اى مى‏باشد که طول آن با لبة قاب 37 و عرض آن 5/27 سانتى‏متر و بر آن با خطّ زیباى ثلث این عبارت حک شده است: «قد امره هذه الباب هاشم بن محمّد الحسینى، تاریخها فى سنه ست و سبعمائه هجریه (706 هجرى)».

در محوّطة اطراف بقعه، گورستانى قدیمى مى‏باشد که در آن سه درخت آزاد کهن‏سال به قطر 560، 405،320 سانتى‏متر وجود دارد. نوشته‏هاى روى سنگ گورهاى قدیمى گورستان به شرح زیر است:

1. وفات مرحوم رمضان‏على ولد حیدر، 1209 هـ . ق.

2. وفات مرحوم آقا حسین، ولد مرحوم آقا صالح، 1224 هـ . ق.

3. وفات مرحوم عبّاس قلى‏خان ولد حبیب‏اللَّه خان 1278 هـ . ق.

علّامه سیّد مجدالدّین، نام سیّد ابوالقاسم را حسین ذکر نموده و ظاهراً او تنها فرزند پدر به شمار مى‏رفت و سیّدى جلیل‏القدر بود.

امام مرشد باللَّه، یحیى بن حسین بن اسماعیل جرجانى شجرى، متوفّاى 499 هـ . ق، در کتاب سیرة الامام المؤیّد بااللَّه، دربارة مادر سیّد ابوالقاسم مى‏نویسد: «او دختر سیّد یحیى بن حسین داعى بن قاسم بن حسین بن على بن عبدالرّحمن الشجرى بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن(ع) بود، که مکنّى به ابوالفضل و امیر آمل به شمار مى‏رفت. شرح حال پدر ابوالقاسم در همین کتاب با عنوان «امامزاده ابوالحسن المؤیّد باللَّه» آمده است».

ارسال نظر آزاد است، اما اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید می توانید ابتدا وارد شوید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">
تجدید کد امنیتی
موضوعات
سایت علمی پژوهشی زیارتگاه های جهان اسلام (معرفی بیش از چهل هزار زیارتگاه)

طراح وبلاگ: سید محمد علوی زاده