امامزاده احمد ـ مسجد سلیمان { بابا احمد}

مشهور به «بابا احمد»، بقعه باشکوه این امامزاده در 54 کیلومترى شمال شرقى مسجد سلیمان، بعد از روستاى شاه آباد سادات (سر شاه لالى)، در میان روستاى بابااحمد قرار دارد.

بنایى قدیمى، با چشم انداز مناسب و دیدنى که در سالیان اخیر بازسازى شده است. مدخل اصلى بقعه در جانب شمال واقع شده و دورتادور آن را تعداد هفت اتاق به صورت غلام گردشى احداث نموده اند. بعد از عبور از ایوان، به شبستان پیرامون اتاق مرقد راه مى رسیم که چهار جهت اتاق مرقد را فراگرفته و داراى سه طاق گنبدى است. اتاق مرقد به ابعاد 5×5 متر مى باشد که ضخامت دیوار آن بیش از 40/1 سانتى متر است. چهار زاویه اتاق را با ایجاد چند طاق نما به دایره تبدیل نموده و گنبد دوپوش بنا را بر آن استوار ساخته اند. این گنبد از داخل به صورت عرق چینى به ارتفاع 2 متر مى باشد که در ساقه آن چهار پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده است. گنبد از خارج به صورت شلجمى و به قطر 5 و ارتفاع 8 متر مى باشد و سراسر با کاشى هاى معرّق در زمینه آبى آسمانى و با طرح هاى لوزى سفید طرّاحى شده و در ساقه آن آیات قرآنى مزیّن گردیده است. در وسط بقعه، ضریح نقره اى بسیار زیبایى نصب شده که روى آن کتیبه ذیل قلم زنى شده است: «ضریح مرقد مطهّر امامزاده بابا احمد از فرزندان امام موسى بن جعفر که در سال 1386 هجرى شمسى ساخته و نصب گردید».

در جهت شمالى اتاق مرقد، در گذشته درى به رواق شمالى بود که ظاهراً در تعمیرات اخیر مسدود شده است. تمام کف و ازاره بقعه اخیراً سنگ کارى و الباقى آن سفیدکارى شده است. قبرستان بقعه، قدیمى و فوق العاده مهم مى باشد. چندین شیرسنگى در آن قرار دارد که دو عدد آن از همه بزرگ تر و مورّخ سال 1323 و متعلّق به مرحوم سیّد على آقا، ولد مرحوم نصرالدّین بابا احمدى است که تاریخ 1134 و 1124 هـ . ق را نشان مى دهد. خادم بقعه مى گفت: «براى تراشیدن این سنگ که اکنون در منطقه رواج کمى دارد، بیش از 5/3 میلیون تومان هزینه برد.»

چنان که در کتیبه ضریح مرقد اشاره شد، اهالى بر این اعتقادند، سیّد بابا احمد از نوادگان امام موسى کاظم(علیه السلام)است. شجره نامه و وقف نامه مفصّلى در دست آنان است که تاریخ کتابت آن مربوط به سال 1245 هـ . ق مى باشد و درباره شجره نامه امامزاده نوشته شده است: «سیّد السادات و منبع السعادات، صاحب الکرامات العالیات و المعجزات، وارث آل طه و یس، السیّد احمد بن السیّدالشریف سیّدمحمّد بن السیّداحمد بن السیّد موسى بن السیّد حمزة بن السیّد محمّد بن السیّدحسین بن السیّداحمد بن السیّدعلى بن السیّدقاسم بن السیّد على بن السیّد داوود بن امامزاده طیب و طاهر احمد بن الدّر الفاخر و الجر المفاخر الإمام الحلیم السیّدالکریم المسمّى الکم صاحب الجیش المدفون بمقابر قریش الإمام السابع ابى ابراهیم موسى الکاظم(علیه السلام)».

بنابراین طبق شجره نامه فوق، امامزاده بابا احمد با 12 واسطه به امام موسى کاظم(علیه السلام)نسب مى رساند. امّا آنچه این ادّعا را مردود و این شجره نامه را سست مى کند، آن است که نسب امامزاده به احمد بن موسى(علیه السلام)منتهى نموده است; این در حالى است که به اتّفاق نقل همه علماى انساب، احمد بن موسى(علیه السلام)فرزند ذکور معقّبى نداشت و برخى از علما، فقط براى او فرزند دخترى ذکرنموده اند. بر این اساس، احتمال دارد چندین واسطه بین احمد و امام از قلم افتاده باشد.