امامزاده اسحاق و ابراهیم ـ دزفول { شهرک انقلاب}

مشهور به «پیراساق = اسحاق»، بقعه این امامزادگان در 23 کیلومترى  جنوب شرق شهر دزفول، در کنار جاده دزفول ـ هفت تپّه، در منطقه چهار آبش و در شهرک انقلاب واقع شده است.

بنایى قدیمى شامل صحن، بقعه و گنبد مى باشد که در سالیان اخیر مرمّت شده است. بقعه داراى دو گنبد شلجمى و یک گنبد مضرس کوتاه است. در راهرو و اطراف یکى از این دو قبر، نقّاشى هاى کم رنگى از مجالس مذهبى دیده مى شود. نماى مدخل شمالى شامل چهار ایوان و یک پلّکان است که داراى طاق هاى رومى مى باشد و پایه هاى آن شامل هشت فیلپاى اصلى و دو پایه اطراف پلّکان است. آجرکارى قسمت قدیمى داراى شکل جناغى با کاشى هاى بنفش کبود، فیروزه اى و سفید مى باشد. طاق هاى دهانه هاى قوسى، با خیز کم و نوک مثلثى است و حتّى در گچ کارى داخلى هم از قوس هاى خیز کم استفاده شده است. قسمت غربى بنا با طاق نماهایى نمابندى گردیده است. بالاى هر طاق نماى اصلى، یک خورشیدى از آجر دیده مى شود. گنبد شلجمى بنا روى یک چهار ضلعى که به صورت هشت ضلعى زاویه بندى شده، قرار گرفته است. روى بام بقعه، گنبد داراى پایه اى به ارتفاع 60 سانتى متر به شکل هشت ضلعى مى باشد و روى این پایه با فاصله سى سانتى متر، گنبد مدوّر شلجمى قرار گرفته است. گنبد مضرس داراى 6 طبقه مى باشد. «تذکرة الاخبار و مجمع الابرار» صاحب بقعه را اسحاق بن ابراهیم نوشته است. در خصوص تاریخ ساخت بنا، مدرکى در دست نیست و به نظر مى رسد متعلّق به اواخر دوره صفویّه باشد.

بناى فوق، دست خوش تحوّلات عظیمى گردیده و فعلاً به صورت کرسى بلند و توسّط 4 پلّکان به کف ورودى آن راه مى یابد. به دور اتاق مرقد، شبستان بزرگى ملحق گردیده و بنا را به ابعاد 20×20 متر در آورده که تنها اتاق مرقد به حالت خود باقى مانده است. ایوان بقعه رو به جانب جنوب مى باشد و از سه جهت دیگر، درى به داخل باز مى شود. دور بقعه با احداث چندین تیر آهن عمودى و مسقّف نمودن آن، ایوان رو بازى احداث کرده اند. در تابلویى که روى دیوار بقعه نصب مى باشد، شجره نامه امامزاده، اسحاق بن ابراهیم بن موسى بن جعفر(علیه السلام)معرّفى شده است.

منابع: دیار شهریاران: 332 ـ 330، بناهاى آرامگاهى: 262 ـ 263، تذکرة الاخبار و مجمع الابرار: 107 ـ 108.