- شنبه ۲۲ شهریور ۹۳
این آرامگاه در میان روستاى انداده، بخش جوینِ شهرستان سبزوار واقع شده است. بقعه از خشت و گل ساخته شده و شامل دو ایوان کوتاه در شمال و شرق و حرم مربّع شکلى به ابعاد 3×4 متر است که بالاى آن گنبدى عرقچینى به قطر چهار و ارتفاع تقریبى سه متر است. بنا به جهت فرسودگى و عدم رسیدگى به آن آسیب جدّى دیده و خوف ریزش آن مىرود. با توجّه به سبک بنا معلوم مىشود که از بناهاى قرن یازده هجرى است. که در زمان صفویّه مرمّت شده و اینک از سوی سازمان میراث فرهنگی در حال مرمّت است. در جوار این آرامگاه، آرامگاه شهداء جنگ تحمیلى احداث شده و قبرستان عمومى روستا در جوار بقعه است.
معین الدّین جوینى از مشایخ و وعاظ جوین در قرن هشتم هجرى قمرى و از جمله نویسندگان و شاعران معروف عصر خود است. وى در اشعارش معین و به ندرت معینى تخلّص مىکرد و از دولتشاه به بعد، از همه جا او را با لقب شعرى معینى یاد کردهاند.
وى از مشاهیر ادبا و شعراى صوفیه مىباشد که نخست علوم ظاهرى را از فخرالدّین اسفراینى اخذ کرده و سپس داخل حوزة ارشاد شیخ سعدالدّین حموى گردیده است.
معین الدّین اطلاعات دینى خود را همراه عرفان آمیخته تا سخنش دلنشین گردد. تحصیلات اولیهاش را در جوین گذراند و پس از طى مدارج کمال در علم به شاگردى فخرالدّین بهشتى مؤلف «شرخ فرایض» اختصاص یافت و در تصوّف مرید و پیرو خاندان «شیخ سعد الدّین حموى» گردید.
معین در عهد سلطنت ابو سعید بهادر (736) از خراسان به عراق و آذربایجان سفر کرده و محل عنایت خواجه غیاث الدّین محمّد بن رشید الدّین فضل اللَّه وزیر قرار گرفت و در همدان اقامت گزید و سپس از آنجا به بغداد و مکّه و مدینه رفت و بعد از اداى فرایض به خراسان بازگشت.
اثر معروف او به نثر فارسى کتاب مشهور «نگارستان» است که به تقلید از گلستان شیخ اجل سعدى در عهد سلطان ابوسعید و وزیرش غیاث الدّین محمّد نگارش یافته و به نام مراد معین الدّین یعنى سعدالدّین یوسف حموى آراسته شد. در تصنیف این کتاب مشوق او پدرش بوده است. نگارستان به سال 735 هـ . ق به اتمام رسید و معین الدّین آن را به هفت باب تقسیم کرد:
1. مکارم الاخلاق 2. در صیانت و پرهیزگارى 3. در حسن معاشرت 4. در عشق و محبّت 5. در وعظ و نصیحت 6. در فضل و رحمت 7. در فوائد متفرقّه.
هر یک از ابواب، همراه با حکایات کوتاهى است به شیوة سعدى و نثر و نظم در هم آمیخته که تا میزانى توانسته است آثار قلم آن استاد را در طریق دشوار انشا نماید و توفیقى در پیروى از آن شناسایى راه حاصل نماید.
در «کشف الظنون» آمده است که ابتداى این کتاب با جملة حمد و سپاس خدایى را که از الخ... شروع شده و به نام بهادرخان آن را تألیف کرده است.
مشایخ بحرآباد آن کتاب را پیشکش الغ بیگ گورگان کردند به وقتى که سلطان مشارالیه در محل یورش عراق به زیارت اکابر بحرآباد آمده بود و پادشاه دستور داد تا آن کتاب را به خوبترین خط نوشتند و دائماً آن را مطالعه می‌نمود و پسندیده داشت و آن کتاب در ماورالنهر شهرتى عظیم یافته بود اما در خراسان کم به دست مىآمد و الحق نسخه مستعدانه، از اشعار اوست:
از زلف پریشان تــو آشفته تــرم مــن
در کوى تو سر گشته چو باد سحرم مـن
چون گل به هواى تو گریبان زدهام چاک
شب تا به سحر غـرقه به خون جگرم من
تا بـود که بیابیــم ز گلستان تــو بویى
عمریست که چـون باد صبا در بدرم من
این آرامگاه به شمارة 1127 و در تاریخ 16/6/1386 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
- ۱۴۶۲
- ادامه مطلب
