این مقبره در روستاى «کش» در فاصله 20 کیلومترى شهرک (مرکز شهرستان طالقان) و در ضلع شمالى رودخانه شاهرود و جادّة سراسرى شرقى ـ غربى طالقان و در فاصله 5/4 کیلومترى شمال شرقى روستاى «شهراسر» واقع شده است.

روستاى کش به علّت برخوردارى از منابع آبى کافى از روستاهاى آباد و پر رونق طالقان بوده و در تابستان 90 خانوار و در زمستان حدود 20 خانوار جمعیّت دارد. در ضلع شمال غرب این روستا قبرستان وسیعى وجود دارد که به نظر مى‏رسد حداقل داراى 600 سال قدمت باشد.

در ضلع جنوب غرب روستا و در ارتفاع 1856 متر از سطح دریا و در ضلع شرقى درّه‏اى که از شمال به جنوب آبریز آن مى‏باشد، مقبره‏اى وجود دارد که به بقعة «شیخ کشى» یا «پیرکشى» و «پیرآقا» شهرت دارد.

بناى مقبره اتاق ساده‏اى است که سه ضلع شرقى، غربى و جنوبى آن را ایوان مدوّرى در برگرفته و داراى سقف کوتاه مى‏باشد. براى احداث این اتاق ابتدا شیب تند بدنه درّه را با احداث دیوار قطورى از سنگ تبدیل به صفّه‏اى هموار نموده و سپس روى آن اتاق مقبره و ایوان گرداگرد آن را بنا نموده‏اند. تمامى بدنه داخلى بنا با گچ اندود و توسّط هنرمندى بنام اسماعیل گرشاسبى گچ‏بری‌هایى در قاب‏هاى مستطیل شکل کار شده است. برخى از این گچ‏بری‌ها گل و بوته و در یکى از آن‏ها عبارت «کتیبه ابو عبداللَّه ابن عمرو ابن عبدالعزیز ابن محمّدکشى ملقّب به شیخ کشى عالم علم پدر ایوب رجال، عمل اسماعیل گرشاسبى» نوشته شده است. در داخل مقبره ضریح چوبى کوچکى دارد که مشبک مى‏باشد.

نماى بدنه ایوان با گچ اندود و ستونهاى آن با رنگ سبز تزئین شده و حفاظى چوبى گرداگرد ایوان را پوشانده است. نماى بیرونى بنا در ضلع شمالى با کاه‏گل اندود و سقف مقبره و ایوان با ورق گالوانیزه (شیروانى) و روى خرپاى چوبى ‏پوشانده شده است.

اهالى روستاهاى کش، کشرود و دیگر روستاهاى منطقه اعتقاد زیادى به پیرکشى دارند و او را از یاران امام زمان (عج) مى‏دانند.

با توجّه به شواهد و مدارک موجود از جمله سنگ قبرهاى قبرستان کنار روستا کیفیّت بناى امامزاده ابراهیم
روستاى کشرود، به نظر مى رسد قدمت مقبره پیرکشى حداقل به دورة صفویّه برسد.

این بنا به شمارة 7619 و در تاریخ 17/12/1381 در فهرست آثار ملّى و تاریخی به ثبت رسیده است.