- دوشنبه ۲۲ ارديبهشت ۹۳
بقعة این امامزاده در 5 کیلومترى شرق شهر اشتهارد، بعد از روستاى پلنگ آباد در سمت راست جادّه کرج ـ اشتهارد قرار گرفته، و به امامزاده «شاه سلیمان» مشهور است.
بناى امامزاده از دو قسمت اصلى تشکیل مىشود؛ سر در رواق، و خودِ بقعه امامزاده، سر در امامزاده که همزمان بناى رواق است در جهت شمال قرار دارد و عبارت از یک ایوان با قوس بزرگ هفت و پنج آجرى در وسط و گوشوار دو طبقهاى در دو جانب آن است. رواق به صورت تالار مستطیل شکلى در پشت ایوان قرار دارد که در دو طرف آن، غرفههایى براى استراحت زائران ساخته شده است. پوشش قسمت میانى رواق به کمک چهار جرزى که حد فاصل غرفهها هستند و همچنین دیوار شمالى و جنوبى رواق انجام گرفته است. سقف مزبور در وسط به صورت گنبد کم خیزى با پنجرهاى در میان است. پوشش غرفهها نیز بسیار ساده اجرا شده است.
با عبور از یک در چوبى ساده که آن را به جاى در منبّت دزدیده شده قرار دادهاند، به داخل فضاى بقعه مىرسیم. طول هر ضلع بقعه، 80/5 متر است که در میان هر کدام، طاقنمایى برپا شده و در میان آنها، چهار ترنبه به کمک گوشههاى بنا ایجاد گردیده که تیزه آنها نیز هم سطح قوسهاى چهارگانه طاقنماهاست. بین این هشت قوس، به کمک پا باریکها، کاربندى مثلثى شکلى انجام شده و سپس روى آنها، دورهاى با شانزده شکنج رسمى به وجود آمده که پایه استوانهاى شکل گنبد روى آنها استوار شده است. در داخل قوس طاقنماى دیوار جنوبى، پنجره نورگیرى تعبیه شده است.
داخل بقعه فاقد هرگونه تزیینى است. نماى خارجى بنا نیز تزیین خاصّى ندارد. بر روى بنا، گنبدى آجرى خوشنمایى با گردنى استوانهاى برپا کردهاند. بناى اصلى امامزاده احتمالاً مربوط به دورة صفوى است.
امامزاده را برادر امام رضا معرّفى نموده، و برخى نیز او را پسر عمومى امامزاده محمّد کرج مىدانند که البته دیدگاه اوّل صحیح نبوده، زیرا از نوادگان امام موسى کاظم سلیمان نامى در شهر رى سکونت نداشته است اما از آنجایی که سیّد محمّد حصارک کرج از نوادگان امام جعفر صادق است، لذا نسب شریف پسر عموى وى، یعنى شاهزاده سلیمان از قرار ذیل خواهد بود؛
ابومحمّد سلیمان بن عیسى الاکبر النقیب ابن محمّد الاکبر ابن على العریضى ابن امام جعفر صادق .
وى سیّدى جلیل القدر، عظیم الشأن بود و ابن طباطبا فرزندان او را در شهر رى ساکن دانسته است، بنابراین از آنجایی که جمع کثیرى از سادات عریضى در شهر رى و در کرج کنونى سکونت داشتهاند، بعید نیست که مزار کنونى از آنِ وى باشد.
این بنا به شمارة 754 و در تاریخ 23/1/1346 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است.
- ۲۲۲۳
- ادامه مطلب