- دوشنبه ۲۲ ارديبهشت ۹۳
بقعة این امامزاده در فاصله 500 مترى ضلع جنوبى رودخانه شاهرود و جادّه سراسرى شرقى غربى طالقان و در نزدیکى محل تلاقى رودخانه شاهرود با خوجیرارود (رود کوچکى که از ارتفاعات جنوبى طالقان و دامنههاى قلّة معروف کاهار بزرگ و کوچک سرچشمه گرفته و در جهت جنوب به شمال جریان مىیابد و پس از مشروب کردن باغات و تأمین آب مصرفى اهالى روستاى خوچیره به رودخانه شاهرود مىریزد) و در منتهىالیه غربى و انتهایى یال کوهى که به رودخانه یاد شده، منتهى مىشود در 5 کیلومترى شمال روستاى خچیره، برج مقبرهاى کوچکى قرار دارد که به امامزاده سیّد ضیاءالدّین شهرت داشته و اهالى روستاهاى اطراف به آن اعتقاد زیادى دارند. برخی از پژوهشگران سیّد ضیاءالدّین را از سادات سجّادی و نوادة حسین اصغر می‌دانند که با 13 واسطه به امام سجّاد نسب می‌رساند که از قرار ذیل است: سیّد ضیاءالدّین بن ابراهیم بن محمّد بن ابی‌محمّد حسن کیاکی بن مهدی زین الدّین بن ابراهیم الازرق بن حسین بن محمّد بن حسین بن ابراهیم بن محمّد جردن بن حمزه بن عبیدالله بن حسین اصغر بن امام علی بن الحسین السجّاد و در نیمة دوّم قرن ششم هجری وفات یافته است.
مقبرة امامزاده سیّد ضیاءالدّین دایره شکل و داراى گنبد رک بوده و درِ ورودى آن در سمت شمال واقع است. در یکى دو دهه اخیر اهالى روستا در ضلع شمالى، جنوبى و غربى برج امامزاده اتاقى را به آن الحاق کردهاند که بناى برج را در برگرفته و در فاصله سه مترى آن نیز اتاق مجزّاى دیگرى احداث کردهاند که به عنوان زائر سرا از آن استفاده مىشود. بناهاى جدید با آجر و ملات سیمان احداث شده و نماى داخلى آنرا با گچ اندود کرده و سقف آن‌ها را با ورق گالوانیزه پوشاندهاند. مجموعه بناهاى یاد شده در شیب تند ضلع شرقى درّه پس از صفّه سازى لازم و روى آن احداث شده است.
بهنظر مىرسد، قدمت برج اصلى مقبرة امامزاده متعلّق به قرون هفت و هشت هجرى بوده و در مرمّتهاى دورة بعد در آن تغییراتى را ایجاد کرده باشند.
در کتاب جغرافیاى طالقان، تألیف محمّد حسن صنیع الدوله (1301 هـ . ق)، صفحه 135 در خصوص بقعة این
امامزاده آورده شده است: «چندى قبل در این مکان
شخصى به حفر مکانى مشغول بوده، تیشه یا تبر آن
به جسد مرده مىخورد و از قرار مذکور خون از آن
جسد جارى مىشود. چون تفتیش مىنمایند جسدى
مىیابند غیر منحل که تمام اعضا و جوارح آن تر و
تازه به حال خود مانده، مردم را خبر مىکنند.
همه تعجّب کرده جسد را نعش امامزادهاى مىپندارند
و در همان محل آنرا دفن مىکنند. اینک آن امامزاده
معروف و کرامات به مقبره او نسبت مىدهند و خاص و عام
را به آن اعتقادى است».
این بناى ارزشمند به شماره 7054 و در تاریخ 12/11/1381 در فهرست آثار ملّى و تاریخی به ثبت رسیده است.
- ۱۷۷۷
- ادامه مطلب
