مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزادگان در چهار کیلومترى شمال غرب روستاى کردان و در غرب روستاى چندار روى تپّه‏اى مرتفع و در کنار گلزار شهداى چندار و قبرستان عمومى آن با چشم انداز مناسب واقع شده است.

ساختمان بقعه شامل ایوانى با سقف چوبى در ضلع شرقى و یک سالن نسبتاً بزرگ در ضلع غربى است. در وسط این سالن دو ضریح چوبى و در ضلع شمال آن دو اتاق کوچک قرار دارد. اتاق غربى محل دفن حاج حیدرخان معروف به شهاب‏السلطان است که پس از مشاهده کراماتى از این امامزاده این بنا را احداث نموده و اتاقى شرقى محل دفن فردى مسیحى است که حدود 150 سال پیش در این مکان مسلمان شده ولى مورد غضب هم کیشان خود قرار گرفته و کشته شده است. اهالى محل پس از اطّلاع از شهادت این مسیحى تازه مسلمان او را با احترام تا این محل تشییع نموده و سپس در جوار امامزاده دفن کرده‏ا ند.

بناى فعلى امامزاده آجرى است که با کاهگل اندود شده و با گچ، سفید گشته است. سقف آن به صورت ضربى پوشیده شده و گنبدى عرقچینى روى آن احداث گشته است. بقعه با تیرهاى چوبى کلاف بندى شده و به عنوان داربست عمل مى‏کند و در استحکام بنا نقش مؤثّرى دارد. ظاهراً قدمت بنا به دروة زندیه مى‏رسد و در سالیان قبل به خصوص 5 سال قبل تعمیراتى در آن صورت گرفته است.

حسب اطّلاعات واصله درهای قدیمی و ارزشمند این بقعه حدود 16 سال پیش توسّط سارقان، دزدیده شده بود که هنگام خروج از کشور توسّط مامورین مرزی جمهوری اسلامی باز پس گرفته شد و هم اکنون در یکی از موزه‌های سازمان میراث فرهنگی نگهداری می‌شود.

به اعتقاد اهالى، امامزاده عبداللَّه از نوادگان امام زین العابدین ‰ و جناب صالح از یاران آن بزرگوار است. برخى نیز عبداللَّه و صالح را دو برادر ذکر نموده‏اند.

این بنا به شمارة 10826 و در تاریخ 2/11/1382 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است.