- دوشنبه ۲۴ شهریور ۹۳
بقعة این امامزاده در انتهاى باغرود، در ریشه کوهى در روستاى دربهشت، در 12 کیلومترى شمال شهر نیشابور واقع شده است.
ساختمان بقعه بر روى صخرهاى واقع شده که جهت رسیدن به آن مىبایست از 16 پلّکان عبور نمود تا به صحن و ایوان آن رسید. ایوان کوچک بقعه به ابعاد 2×3 متر و ارتفاع 4 متر با طاق هلالى است و در جانب جنوب قرار دارد. اتاق اصلى که مرقد در آن واقع شده به شکل مربّع و به ابعاد هر ضلع 10 متر است که چهار زاویة آن را با ایجاد چهار گوشواره به دایره تبدیل شده و در نتیجه گنبد عرقچینى بنا بر آن استوار شده است. در داخل این فضا دو مقصوره یا شاه نشین به ابعاد 4×2 متر در دو جهت آن تعبیه شده که به دو شبستان متّصل اتاق، یکى به ابعاد 15×8 متر که در شرق و به قرینه آن در غرب قرار دارد، متّصل است.
گنبد بنا به قطر 4 و ارتفاع سه متر است که نماى خارجى آن ایزوگام و نماى داخلى آن با رنگ زرد متمایل به سفید نقّاشى شده است. کف و یک متر از ازارة حرم و شبستان با سنگ پوشش یافته و الباقى گچ اندود است. در وسط بقعه ضریح چوبى بسیار زیبایى در مرداد سال 1371 توسّط حاج آقاى ترقّى به بقعه اهدا شده که توسّط آقاى محمّد حسینى و رضا امینى و على صداقت ساخته شده و داراى منبّت کارى و کنده کارىهاى زیبایى در زمینة آیات قرآنى من جمله آیة مبارکه «قل لا اسئلکم علیه اجرا الا المودة فى القربى» است و ابعاد آن 2×5/1 متر است.
قبر مرحوم حجة الاسلام و المسلمین حاج شیخ محمّد حسین صائمى فرزند رستم، متوفّاى 1350 هـ . ق در شمال بقعه است. بالاى این قبر، تابلویى بر دیوار بقعه به رنگ طلایى در قاب شیشهاى آویزان است که متن آن به شرح ذیل مىباشد:
«مرقد منوّر شریف امامزاده عبداللَّه فرزند بلافصل امام محمّد از کتاب مستطاب کنزالانساب نوشته که در نیشابور مدفون است».
مقابل ایوان بقعه درخت چنار تنومندى قرار دارد که قطر آن بیش از 6 متر است. در دو طرف درِ اصلى، دو تورفتگى در بیرون طرّاحى شده و دو در، در جانب جنوب به شبستان راه دارد. زمین زیارتگاه 3 هکتار است. در صحن اولى بقعه قبل از راه پلّه ـ دو سالن بزرگ، اجتماعات و حسینیه و دو سالن دیگر، یکی انبار و سرویسهاى بهداشتى ساخته شده و در شمال صحن نیز 5 زایر سرا احداث شده و تمام صحن
نیز محوطه سازى، درخت کارى، جدول بندى شده و از غرب باغ، قنات پرآبى در صحن جارى است که فضاى دلپذیرى
را ایجاد نموده است. شالودة اصلى اتاق مرقد از خشت و گل است که در سال 1387 آن را آجرکارى و ملحقاتى
به آن اضافه شده است. این زیارتگاه بسیار مورد توجّه اهالى نیشابور است. و به عنوان یک مکان تفریحى و زیارتى همه روزه زوّار زیادى دارد.
بقعة این امامزاده به شمارة 12875 و در تاریخ 19/5/1384 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
- ۳۰۸۳
- ادامه مطلب