مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در انتهاى روستاى سیرغان، در میان قبرستان عمومى، در 5/6 کیلومترى شمال غرب شهر نقاب واقع شده است.

پلان اصلى بقعه از خارج به صورت هشت ضلعى است و هر یک از اضلاع آن قریب به سه متر مى‏باشد. فضاى داخلى بقعه به قطر بیش از 5 متر است که چهار صفّه در چهار جهت دارد. در ارتفاع 4 متری بنا با ایجاد گوشواره به هشت ضلعى تبدیل شده و سپس با طاقنما به دایره و در نتیجه گنبد بنا بر آن استوار گشته است. این گنبد به شکل عرقچینى و به قطر 5 و ارتفاع دو متر است و از داخل آجرى با روکش سیمان سفید و از خارج کاه و گل است. صورت قبرى در نزدیک دیوار شمالى قرار دارد که ابعاد آن 20/1×5/2 متر و ارتفاع 60 سانتى متر است و با پارچة سبز پوشانده شده است.

ایوانى به ابعاد 7×6 متر در جنوب بقعه احداث شده و داراى طاق تویزه و ارتفاع بیش از 6 متر است و در شرق آن، راه پلّه‏اى تعبیه شده که به طرف گنبد خانه راه دارد. این بنا شباهت زیادى به بقعه خواجه معین‏الدّین جوینى مدفون در انداده دارد و به نظر مى‏رسد که متعلّق به دورة ایلخانی و تیموری باشد که در دورة صفویّه مرمّت شده است. متأسّفانه بنا که از خشت و گل ساخته شده است. بر اثر نزولات طبیعى بخش‏هاى اعظم آن آسیب جدى دیده و خوف ریزش آن مى‏رود و از سوی میراث فرهنگی استان درصدد مرمّت آن هستند.

زمین زیارتگاه بیش از چهار هزار متر مربع است. یادگارهاى زیادى بر دیوار بقعه نوشته شده و هویت شخص مدفون به درستى معلوم نیست.

این بنا به شمارة 15253 و به تاریخ 24/12/1384 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.