- دوشنبه ۲۴ شهریور ۹۳
بقعة این امامزاده در میان گورستان بزرگ روستاى برج پائین و در مجاورت باغات روستائیان واقع شده و به مشهور به «سید محمّد و خواجه ریحان برج»، مشهور است.
ساختمان امامزاده به صورت هشت ضلعى است و هر یک از اضلاع آن پنج متر مىباشد و دو ایوان در شمال و جنوب دارد. در باقى اضلاع شاه نشین و یا صفّهاى ایجاد شده و تمام دیوار خارجى آن با آجرهاى سه سانتى مترى تزیین شده است.
ورودى اصلى بقعه از جانب شمال است و دو در نیز در جنوب و غرب دارد. بر فراز بقعه، گنبدى کلاه خودى به ارتفاع بیش از سه متر قرار دارد که اخیراً ایزوگام شده است. در وسط بقعه، ضریح آهنى به ابعاد 2×80/1 و ارتفاع در متر قرار دارد که با رنگ طلایى نقّاشى شده است. این بنا مربوط به اوایل دورة قاجاریّه است و در سال 1386 هـ . ق مرمّت شده و تابلویى در آن وجود داشت که سیّدى محمّد را ابوطالب محمّد بن امام زین العابدین معرّفى کرده بود. این تابلو که زیارتنامه خطّى به سال 1301 هـ . ق را داشت متأسّفانه چند سال است به سرقت رفته است. اگر نوشته تابلو که خفته در مزار را ابوطالب محمّد و نوادة امام زین العابدین معرّفى کرده را صحیح بدانیم. مىتوان با سیّد ابوطالب محمّد بن جعفر بن عیسى بن على بن حسین الاصغر بن امام زین العابدین تطبیق داد زیرا شیخ الشرف، عبیدلى نسّابه، از سکونت عمومى او محمّد بن عیسى و برادرزادة او على بن جعفر بن عیسى در نیشابور خبر دده و سرانجام نسل ابوطالب محمّد را در جرجان، قم و نیشابور ذکر مىکند و مىنویسد او فرزندى بنام عیسى داشته که از او سیّد محمّد بن عیسى به وجود آمده که در نیشابور مىزیستهاند.
بنای خواجه محمّد ریحان به شمارة 20482 و در تاریخ 12/10/1386 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.
- ۱۸۶۵
- ادامه مطلب
