مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در روستای بجد و در داخل محدودة قبرستان تاریخی این روستا از دهستان باقران از بخش مرکزی وجود دارد که به سلطان زید بن ابراهیم از برادرزادگان امام رضا (منتسب است. فضای بقعه، بنایی است که با مصالح خشت و گل بنا شده است. این بنا به طور کلی شاهد یک صحن است که ایوان‌ها، اتاق‌ها و طاقنماهایی در اطراف آن شکل گرفته‌اند. ورود به بنا از دو جبهه غربی و شرقی امکان پذیر است. ایوان‌ها در اضلاع شمالی و جنوبی قرار گرفته‌اند و در طرفین هر ایوان نیز دو ایوان کوچک ساخته شده است. قوس ایوان‌ها از نوع جناقی و پوشش آن‌ها به شیوه گنبدی چهارترک است. قبر نیز در وسط صحن به شکل برآمدگی مشخص قرار دارد. با توجّه به اسناد و شواهد موجود می‌توان تاریخ ساخت این بنا را به دورة صفویه نسبت داد که در دوره‌های بعدی خصوصاً در سالیان اخیر مورد مرمّت قرار گرفته است.

به نظر می‌رسد شخص مدفون در این بقعه ابوزید محمّد بن عیسی بن محمّد بن ابی‌ عبدالله محمّد جبله بن ابراهیم العجیز بن حسن العجیز بن محمّد بن سلیمان بن داوود بن حسن المثنی بن امام حسن مجتبی (باشد که کنیه بر نام او غلبه پیدا کرده و ابوزید تبدیل به زید شده است. زیرا ابوطالب مروزی، از علمای انساب قرن ششم هجری می‌نویسد: محمّد بن عیسی بن محمّد نخستین شخص از این خاندان است که به قاین مهاجرت نموده و مورد عنایت اهالی قرار گرفته است. او مکنّی به ابوزید است.

سیّد ابوزید محمّد یک فرزند به نام سیّد محمّد داشت که به خواجه محمّد مشهور و مکنّی به ابواحمد بود. او در روستای گمنج قاین وفات یافته و در همانجا دفن شده است.

از سیّد محمّد نیز یک فرزند به نام ابوالغیث احمد به وجود آمده که به عنوان نسابه قاین و نواحی آن به شمار می‌رفته است. به نظر می‌رسد که امامزاده احمد مدفون در مهوید همین شخصیّت مذکور و نوادة سلطان زید باشد.

مزار سلطان زید به شمارة 9605 و در تاریخ 27/5/82 به ثبت آثار ملّی و تاریخی رسیده است.