مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در 12 کیلومترى شمال غربى شهر خنداب و در چهار کیلومترى جنوب غربى روستاى امامزاده (قلعه چه) از دهستان دهچال قرار دارد و بسیار مورد احترام اهالى است.

ساختمان بقعه که از آثار دورة صفویّه، قاجاریّه و پهلوى است، از سنگ لاشه و خشت‏وگل ساخته شده و شامل؛ دو ایوان، حرم، شبستان و گنبد است. ازارة دیوارها گچ‏اندود است و هشت طاق‏نما در داخل حرم تعبیه شده است. مرقد امامزاده به اندازة 120 سانتى متر از کف بقعه بالا آمده و باگچ پوشش یافته است. بر گرد مرقد، ضریح آهنى مشبّک قرار دارد. درِ ورودى بقعه قدیمى و منبّت کارى شده و کتیبه‏اى به این مضمون در آن دیده مى‏شود: «هو الواقف بالضمائر وقف کرد عالى جاه اللَّه یارخان از براى سنگ قبرهایى در اطراف بقعه به تاریخ 1297 ـ 1306 ـ امامزاده عمل استاد امیرقلى توسرکانى، حرّره میرزا مهدى چندى 1284».

در پشت بقعه، راه پلّه‏اى جهت رفتن به پشت بام طرّاحى شده است. این بنا چندین بار مورد حفّارى قرار گرفته و در سالیان اخیر مرمّت شده است.

اهالى، اعتقاد خاصّى به این امامزاده دارند و در آخر هر هفته مقیّد به زیارت او هستند و مشهور است، شخصى نابینا در بقعه شفا یافته و دیگرى پس از خلاصى از درد مزمنى، کف حرم را به خاطر بر آورده‏شدن حاجتش موزاییک کرده است. از قدیم معروف است که امامزاده شاهور از نوادگان حضرت امام سجّاد ‰ است، امّا متأسّفانه از نام و نسب وى هیچ اطّلاعى در دست نیست و اهالى خود نیز چیزى به یاد ندارند.

بقعة امامزاده شاهور به شمارة 19023 و در تاریخ 28/12/1385 به ثبت آثار ملّى و تاریخى رسیده است.