- سه شنبه ۲۵ شهریور ۹۳
بقعة این امامزاده در 28 کیلومترى شمال غربى شهر خمین، در میان روستاى طیب آباد واقع شده است.
ساختمان بقعه، از دو فضای متصل به هم تشکیل یافته است. فضاى نخست، یک هشتى کوچک است که به فضاى مربّع مستطیل چسبیده است. بر فراز هشتى، گنبدى مخروطى ترک دار بر ساقهاى مزیّن بر کاشی‌هاى رنگى قرار گرفته است. طول ساقة گنبد، یک متر و چند سانتى متر برآورد مىشود. در محل ترکهاى گنبد، چند ردیف کاشى آبى رنگ مزیّن گشته و تمام بقعه، از آجر ساخته شده، و برخى احتمال داده‌اند که متعلّق به دورة سلجوقى باشد.
در زیر گنبد، شمسة زیبایى به چشم مىخورد که با رنگ سبز نقّاشى شده است. در وسط بقعه، ضریح چوبى کتیبه‌دار نصب است که متن ذیل در آن حکاکى شده است: «کان اللَّه علیماً حکیماً لیدخل المؤمنین و المؤمنات جنّات تجرى
من تحتها الانهار، خالدین فیها... فوزاً عظیماً... محمّد بن محمود نجّار جوشقانى...».
به اعتقاد اهالى، شخص مدفون در این بقعه، حسن بن موسى ، فرزندِ بلافصل امام هفتم است. برخى، خفته در مزار را سیّد حسن بن قوامالدّین جعفر بن على مکّى بن محمّد بن حسین بن محمّد بن حسن بن امام موسى کاظم مىدانند و گویند در منطقة خمین و الیگودرز ساکن بوده و به فعّالیّت تبلیغى و ارشاد اهالى اشتغال داشته است.
شیخ کمال الدّین فراهانی در کتاب بنی فاطمه در استان مرکزی، امامزاده حسن را چنین معرفی می‌کند؛ حسن الوحاحدی بن محمّد بن حسن بن علی بن علی بن محمّد بن میرمنصور بن میرمحمّد بن عبدالله بن میرعبدالواحد بن مالک بن حسین بن حمزة المهنا بن داوود بن قاسم بن عبیدالله بن طاهر بن یحیی نسّابه بن حسن بن جعفر الحجة بن عبیدالله الاعرج بن حسین الاصغر بن امام سجّاد . او امامزاده حسن را جدّ آیة الله سیّد محمّد کاظم حسینی بدلایی می‌داند.
بقعة امامزاده حسن به شمارة 18029 در تاریخ 20/12/1385 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.
- ۱۹۴۳
- ادامه مطلب
