مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در 13 کیلومترى ساروق و 70 کیلومترى شرق شهر اراک و در میان روستای جیریا واقع شده است.

ساختمان بقعه، شامل یک بناى هشت ضلعى است که از داخل داراى طاق‌نماهایى است و یک ایوان سادة قدیمى نیز در جنوب دارد. در حدود سال 1378 هـ. ش، مرمّت داخلى بنا و سنگ کارى ازارة آن انجام شده است. زیر بناى بقعه را 100 متر مربّع و داخل حرم را 40 مترمربّع محاسبه کرده‏اند و بقعه، داراى یک گنبد مخروطى با ساقة حدود یک مترى است که کلاً با آجر ساخته شده و از بیرون کاهگل و از داخل گچ‌کارى شده است. تنها تزیینات موجود در بقعه، در زیر گنبد و بدنة جانبى آن به صورت محدود به شکل طاق‌نما است.

ضریح فلزى تازه سازى در بقعه نصب شده است. در داخل ضریح، سنگ قبر سیاه رنگى به چشم مى‏خورد که کتیبة ذیل بر روى آن حجّارى شده است: «هو الباقى، تاریخ ظهور مراقد امامزاده‏هاى واجب التعظیم و التکریم فرزندان امام موسى سنه 1259 که در قریة جیریاى فراهان در سنه 227 بدست جعفر که در قریة کند منزل داشت، به شهد شهادت فایض گردیدند. آن حرامزاده، از نواده‏هاى شمر است و اسم آن بزرگواران یکى شاهزاده سلطان حسین و آن دیگرى، شاهزاده اسماعیل است».

در پیرامون بقعه، گورستان وسیعى قرار دارد که بخشى از آن به مزار شهداى جنگ تحمیلى اختصاص داده شده است.

بقعة امامزاده حسین به شمارة 19694 در تاریخ 28/06/1386 به ثبت آثار ملّی و تاریخى رسیده است.