- پنجشنبه ۲۷ شهریور ۹۳
بقعه این امامزاده در ابتداى روستاى رود آور، میان باغات گردو و در 4کیلومترى باختر تویسرکان واقع شده است.
بنا متعلّق به دوره صفویّه است که متأسّفانه، بیش از 70% آن از بین رفته وبه صورت تلّ خاکى در آمده است. بقعه شامل ایوان، گنبد و چهار مدخل مىباشد که مدخل غرب و شمال آن فروریخته است. ایوان اصلى بقعه در جهت شرق قرار دارد که جانبین آن دو درگاه کوچک به شبستان مجاور راه مىیابد.
اتاق مرقد به صورت یک فضاى هشت ضلعى و به اضلاع 3 و 2 متر است که چهار زاویه آن را با ایجاد چند طاقنما به دایره تبدیل نموده و در نتیجه، گنبد عرقچینى بنا را بر آن استوار ساخته اند.
در انتهاى گنبد سوراخى است که مستقیما تابش نور را به داخل بقعه مىرساند.
در جانب غرب بقعه نیز مدخلى تعبیه شده بود که متأسفانه تخریب شد!
دو اتاق که به عنوان شبستان از آن استفاده مىشد و در شمال و جنوب بقعه بود، کلاً تخریب گردید و هر یک از این دو اتاق، ایوان کوچکى بود که به حرم راه داشت.
در شرق بقعه راه پلّهاى به طرف گنبدخانه و بام بقعه تعبیه شده که
بخشهایى از آن وجود دارد. بقعه در حدود سى سال قبل با کاه و گل مرمّت
شده بود، امّا دوام نیاورد و تخریب شد. متأسّفانه، این بناى با ارزش به جهت
عدم رسیدگى مسئولین محلّى میراث فرهنگى در حال فروپاشى کامل است
و همین امر باعث شد که حفّارىهاى غیر مجاز در اکثر جاهاى بقعه توسّط
افراد سود جو صورت گیرد.
فرهنگ گلشائیان درباره این زیارتگاه مىنویسد: «در زمان محمّد شاه
قاجار، یکى از شاهزادگان بنام جهانگیر میرزا در تویسرکان زندگى مىکرد که
در شرح حال پیر نجمالدّین رازى مىنویسد: اینها سه نفر بودند که از
پیشوایان عرفا بودند و در شهر تویسرکان مدفونند؛ یکى به نام محمّد
اسماعیل بوده که در محلّ صیفىکارى تویسرکان مدفون است (امامزاده
زرهان) و دیگرى ابراهیم بوده که در قسمت غرب رود آور مدفون است
(امامزاده ابراهیم) و دیگر پیر نجمالدّین است که باز هم در رودآور مدفون
است و این سه، خانقاهى در قسمت صیفى کارى تویسرکان داشتهاند به نام
شیخا که امروز از آن آثارى نیست و در این رابطه هر کس مىخواسته برود
سبزى بخرد، به گویش محلى آن زمان مىگفته: مىخوام برم شیخا سبزى
بگیرم. و در جنوب غربى امامزاده زرهان (امامزاده اسماعیل) پنج تن از
شهداى جنگ قادسیّه که گمنام مدفون مىباشند...»[1]
- ۱۱۴۵
- ادامه مطلب
