- پنجشنبه ۲۷ شهریور ۹۳
بقعه این امامزاده در 23 کیلومترى شمال باخترى تویسرکان، در بالاى تپّهاى در روستاى سیستانه[1] با چشمانداز فوقالعاده زیبا و دیدنى واقع شده است.
بناى کوچکِ هشت ضلعى غیر منتظمى است که چهار ضلع آن دو متر و چهار ضلع دیگر آن حدود 20/1 و ارتفاع آن حدود سه متر است. بر فراز بقعه، گنبدى شلجمى کوتاه به قطر یک و ارتفاع دو متر قرار دارد که در ساقه آن چندین پنجره جهت نورگیرى تعبیه شده است. درِ بقعه از جانب جنوب باز مىشود و مقابل آن یک درخت توت کهنسالى به چشم مىخورد. زمین زیارتگاه بیش از 250 متر مربّع است و دور آن را محصور نمودهاند. در وسط بقعه، ضریح بسیار زیباى آهنى به ابعاد 5/1×2 و ارتفاع 2 متر از مرقد محافظت مىکند.
بدون شک، شخصیّت مدفون در این بقعه، سیّد حیدر بن ابى عبداللّه حسین بن ابى الحسین على الاطروش بن ابى عبداللّه حسین بن ابى الحسن على بن ابى عبداللّه حسین بن حسن البصرى بن قاسم بن محمّد البطحانى بن قاسم بن حسن بن زید بن امام حسن علیهالسلام است.
او مکنّى به «ابوالثرایا» و برادر امامزاده شاه زید است که به علوّ مقام و بزرگوارى معروف و مشهور است.
بیهقى ضمن شمارش فرزندانِ ابوعبداللّه حسین بن على الاطروش از او یاد مىکند و مىگوید: او هشت برادر به اسامى ابوالفتوح محمّد (رئیس اصفهان)، ابوالقاسم داعى، ابوهاشم زید، ابوالبرکات حسن، ابوالحسن على،
ابوشجاع ناصر و ابوطالب مانکدیم داشته است.[2]
امام فخر رازى نام حیدر را ذکر نموده، امّا کنیه آن را از قلم انداخته است.[3] سیّد حیدر از بزرگان سادات حسنى قرن ششم هجرى مىباشد که در خانوادهاى علمى و روحانى در نیمه دوّم قرن پنجم دیده به جهان گشود و نواده صاحب بن عباد، وزیر دولت آل بویه است. براى اطّلاع بیشتر از این خانواده به شرح حال امامزاده زید و امامزاده اسماعیل زرهان مراجعه شود.
[1]- این روستا در ارتفاع 1890 مترى از سطح دریا واقع شده و درّهاى سرد و خشک است. گویند: در گذشته از املاک کریمخانى بوده است. رودخانه خرم رود از باختر آبادى مىگذرد. کوه سنجد در 4 کیلومترى جنوب خاور و کوه جلیدر در یک کیلومترى باختر و شمال باخترى آبادى است. درّه سیمیدر در 2 کیلومترىباختر، درّه زرشک در یک کیلومترى جنوب، و درّه بلوط و درّه کماور در 3 و 2 کیلومترى جنوب باخترى آبادى قرار دارد. همچنین یک تپّه به نام پیر خمه در 2 کیلومترى جنوب باختر آبادى دیده مىشود. کار و پیشه اهالى، کشاورزى، باغدارى، دامدارى، پرورش زنبور عسل، کارگرى و قالىبافى است و فرآوردههاى آن گندم، جو، لوبیا، یونجه، شبدر، سیب زمینى، پیاز، انگور، گردو، بادام، فندق، زرد آلو، سیب درختى، آلو، سنجد و چوب درختان بید، صنوبر و تبریز مىباشد.رج فرهنگ جغرافیایى همدان 47: 251.
[2]- لباب الانساب و نهایة الالقاب و الاعقاب 2: 561.
[3]- الشجرة المبارکة فى انساب الطالبیّه: 60.
- ۲۰۷۷
- ادامه مطلب
