مزارات ایران و جهان اسلام

این درّه از زمینهاى آبرفتى حوالى روستاى اشتران، آغاز و در امتداد جاده قدیمى همدان به تویسرکان (از طریق گنج‏نامه)، به روستاهاى سى سانه، قلعه آستیجان و قلعه تیمیجان و در انتها در بلندترین قسمت به روستاى شهرستانه ختم مى‏شود. امتداد این درّه در جهت شمال شرقى به جنوب غربى است. بر فراز درّه شهرستانه، دو قلّه معروف کوهستان الوند، یعنى کلاغ لان و دایم برف قرار گرفته و شیارهاى متعدّدى از دامنه‏هاى درّه به عمق آن کشیده شده است، که هر یک درّه‏اى با صفا و پرآب و علف مى‏باشد و درّه‏هاى فرعى پشت تخت، سلطانیه و موسى، از جمله آن است و درجبهه غربى درّه شهرستانه نیز شیارها و چشمه‏هاى دره طالب و سرآب، درّه کم آزار، درّه مدى، درّه على و درّه الف آبى را مى‏توان نام برد. رودخانه خرّم‏رود نیز در این درّه باصفا جریان دارد. ارتفاعات بالا دست مشرف به انتهاى درّه، از زیستگاه‏هاى عمده کبک محسوب مى‏گردد.

همچنین غار شهرستانه نیز در انتهاى این درّه واقع شده است. اهالى روستاهاى درّه شهرستانه عمدتا به زراعت و باغدارى مى‏پردازد و خشکبار از جمله
فرآورده‏هاى باغات این درّه مى‏ باشد.