- جمعه ۲۸ شهریور ۹۳
در دوران شاه عبّاس صفوى، به منظور ایجاد امنیّت و ایجاد تسهیلات سفر و توسعه تجارت، در بیشتر نقاط کشور جادههایى ساخته شد و در مسیر آنها، بناهایى به نام کاروانسرا احداث گردید که به فاصله یک منزلى از هم قرار گرفته بودند. این کاروانسراها به تعبیر امروزى، مهمانسرا و یا متل آن روزگار بودند، که با توجّه به گستردگى آنها در نقاط حسّاس کشور، گام مهمّى در توسعه آبادى، ایرانگردى و جهانگردى بودهاند. یکى از این جادهها، راه تویسرکان به کرمانشاه بود که پایتخت صفویان را به سر حدّات غربى کشور متّصل مىکرد. یکى از این کاروانسراها، کاروانسراى شاه عبّاسى فرسفج بود که در 10 کیلومترى مسیر تویسرکان به کنگاور، در حاشیه این جاده و در مجاورت روستاى فرسفج تویسرکان احداث شده بود.
این کاروانسرا عمدتا محلّ استراحت مسافرین و کاروانهایى بوده که به قصد تجارت، زیارت و سیاحت به غرب کشور و عتبات عالیات عراق سفر مىکردند. در این کاروانسراها، امکاناتى براى استقرار چهارپاپان و بارهایشان و قسمتهایى نیز براى استراحت و خواب کاروانیان اختصاص داده شده بود، که پس از گذرانیدن شب، صبحِ زودِ بعد مجدّدا به حرکت خود ادامه مىدادند. ساختمان کاروانسرا در فاصله سالهاى 1006 تا 1038 و به سبک معمارى دوره صفویّه ساخته شده است و مساحت آن
حدود 4000 متر مربّع مىباشد. ویژگى کاروانسراى شاهعبّاسى فرسفج، در وجود برج و باروهایى در چهار گوشه آن است که بنا به ملاحظات امنیتى تعبیه شده بودند. این اثر طى شماره 1970 مورخّه 12/6/1376 به ثبت آثار تاریخى ایران رسیده است.
- ۱۴۵۴
- ادامه مطلب
