مزارات ایران و جهان اسلام

چشمه آب گرم خرقان به فاصله 95 کیلومترى قزوین از همدان، و در کنار جادّه قرار دارد. رودخانه ابهر رود از این منطقه مى‏گذرد و آب چشمه آب معدنى خرقان، پس از استفاده، به آن مى‏ ریزد.

رسوب‏هاى دوران چهارم اطراف چشمه را پوشانده‏اند. آب چشمه خرقان از میان رسوب‏هاى کربناته که بر روى سازندهاى آهکى دوره ائوسن قرار گرفته‏اند، بیرون مى‏آید. در این منطقه، گسلى از شمال شرقى به جنوب غرب وجود دارد که چشمه خرقان در قسمت انتهاى جنوبى آن جاى دارد.
مظهرهاى چشمه در اثر عامل هایى چون زمین لرزه، یا پدیده رسوب گذارى خودِ آب، در طول خط گسل تغییر محل فراوان داده و تپّه‏اى از سنگ تراورتن به ارتفاع حدود 20 متر در مجاور جاده آسفالته و اطراف آن پدید آورده ‏اند.

آب چشمه خرقان از گروه آب‏هاى کلروره سدیک و بیکربناته کلسیک گرم، اسیدى و همراه با سیلیس مى ‏باشد.

ترکیب آب چشمه خرقان مشابه ترکیب آب‏هاى معدنى موتیه و بوربون
فرانسه است، و در درمان دردهاى عصبى، سیاتیک، رماتیسم، عفونت‏هاى
راه‏هاى تنفسى، ورم گلو و برونشیت مزمن (به صورت بخور و دوش بینى)
موثر مى‏باشد. آشامیدن این آب، در درمان بیمارى‏هاى دستگاه گوارش، از
قبیل سوء هاضمه ناشى از ضعف قوا توام با یبوست و احتقان، مفید است.