- شنبه ۲۹ شهریور ۹۳
ده حسن آباد در جانب راست مسیر رود شاهرود بفاصله یک کیلومترى از آن قرار دارد.
قبرستان حسن آباد بر بالاى تپّه بلندى مشرف به جاده واقع شده است.
رودخانه شاهرود و مزارع اطراف آن از فراز تپّه چشم انداز جالبى دارد. بر روى تپّه مزبور بناى سنگى هرمى شکلى خودنمائى مىکند که قسمت پایین آن عبارت از مکعب مستطیلى به طول 80/5 و عرض 50/4 متر است.
ارتفاع این مکعب از سطح زمین در هر طرف با توجّه به شیب زمین بین 10/1 و 60/1 متر متغیر مى باشد.
بر روى پایه مزبور گنبد مخروط شکل نامنظمى به شیوه بسیار ابتدائى با ارتفاع تقریبى 4 متر بنا گشته است. طرز برپا داشتن گنبد چنین است که از روى لبه داخل پایه بنا چهار دیوار بر پا شده که به تدریج به طرف داخل مایل شدهاند و در بالا بهم پیوستهاند. شیوه کار چنان است که شکل داخل گنبد به
صورت هرم و شکل خارجى آن نزدیک به مخروط است. اطراف گنبد در پائینترین حد آن یک دوره یا لبهاى به صورت غلام گردشى ایجاد گردیده که عبارتست از کلفتى دیوار پایه بنا که حدود 95 سانتیمتر است. کلفتى دیورا گنبد نیز به 30 سانتیمتر مى رسد.
مصالحى که با آن بناى مزبور ساخته شده عبارتست از سنگهاى قلوه و لاشه و ملاط. ابعاد سنگهائى که در ساختمان پایه بنا بکار برده شده بزرگتر از سنگهاى بکار رفته در گنبد بناست. در جانب جنوب شرقى بنا، در ورودى بقعه به صورت قوس شکسته پیکانى شکل تعبیه شده است. بالاى قوس در
ورودى نیز پنجره چهار گوش کوچکى به عنوان نورگیر قرار دارد. در حال
حاضر داخل بقعه را در جستجوى گنج کنده و آن را گود ساختهاند و به طور
کلى وضع آن بهم ریخته است.
در باره زمان بناى این اثر اظهار نظر قطعى نمىتوان نمود ولى با توجّه به
نوع مصالح و شکل پوشش آن مىتوان این اثر را مربوط به دوره ساسانى و آل
بویه دانست. [1]
- ۱۰۷۷
- ادامه مطلب
