مزارات ایران و جهان اسلام

بقعة این امامزاده در خیابان 15 خرداد شهر قم (باجک)، در بیرون دروازة سابق رى در شمال شرقى قم و در میانه بقاع چهار امامزاده و شاهزاده سیّد على واقع شده است؛ از این‏رو، به امامزاده میانى خوانده مى‏شود.

این بنا از آثار تاریخی و با ارزش شهر قم است که در سال 932 هـ . ق تجدید بنا و تزیین شده و داراى آثار هنرى از گچ‏برى و مرقدى کاشى‏کارى است.

شکل گنبد بقعه از خارج هشت ترکى با نمابندى آجرى و از داخل به صورت مربّع متساوى الاضلاعى به دهانه شش و ارتفاع هشت متر است که در هر ضلعى، شاه‏نشینى به دهانه سه و عرض یک متر ساخته شده و تنها از شاه‏نشین شرقى آن درى به خارج گشوده مى‏شود. ازاره بقعه به ارتفاع 75 سانتى‏متر، از خشت‏هاى سیمانى تعمیرى به جاى خشت‏هاى مسدّس باستانى است و بالاى آن تا دو متر و نیم سفیدکارى ساده دارد که سابقاً آراسته به آثار گچ‏برى بوده و از تزیینات قدیم آن فقط در سینه اسپر شاه‏نشین‏ها شمالى و جنوبى براى نمونه دو ترنج گچ‏برى فلکه‏اى متضمّن نقشه گل و بوته توأم با گره‏کشى با طرز جالبى باقى است. بر فراز آن، در ارتفاع 20/3 مترى، در چهار زاویة بقعه، نیم طاقى به ارتفاع 80/1 متر بالا آورده و صورت مربّع را هیأت هشت ضلعى تبدیل ساخته‏اند که بدنه قوسى هر چهار نیم طاق آراسته به کنده‏کارى‌هایى از گل و بوته توأم با رنگ‏آمیزى و نقّاشى است. در قسمت هشت ضلعى، هشت طاقچه نمودار مى‏باشد که فقط جرزهاى آن‌ها مزیّن به گچ‏برى و بغله‏ها و اسپر و پوشش آن‌ها ساده است. از آثار موجود چنین بر مى‏آید که جلوى هر یک، شبکه‏اى گچ‏برى بوده است. روى طاقچه‏ها کتیبه‏اى به عرض 60 سانتى‏متر با حاشیه زنجیرى از گچ‏برى مى‏باشد که در متن آن به خطّ برجسته ثلث در زمینه گچ آراسته به گل و بوته‏هاى بدیع و آیات قرآنى خوانده مى‏شود. بالاى کتیبه، صورت هشت ضلعى به شانزده ترکى تبدیل گشته و در آن شانزده طاقچه به ارتفاع 20/1 متر ساخته شده است. چهارتاى آن‌ها میان تهى و هواکش هستند و جلوى آن‌ها را با مشبّکى گچ‏برى با جداره کنده‏کارى آراسته‏اند که از آن میان فقط یک پنجره براى نمونه باقى مانده و بقیّه فرو ریخته‏اند. این طاقچه‏ها، کیلویى و مزیّن به گچ‏برى مى‏باشد و روى جرزهاى فاصل بین آنها، تصویرى از لاله شمعى گچ‏برى شده است که روى آن‌ها را هم رنگ‏آمیزى کرده‏اند. بالاى این طاقچه‏ها، صورت ضلع‏ها به مدوّر تبدیل شده و پاطاق پوشش عرقچینى بنا بالا رفته است. بدنه قوسى پوشش داراى نقوش رنگین توأم با گچ‏برى و شامل شانزده ترنج در دو ردیف، یک ردیف فلکه‏اى و ردیف دیگر قلبى مى‏باشد که روى آن‌ها به خطّ برجسته ثلث، صلوات کبیره گچ‏برى شده است. در نقطه مرکزى پوشش، فلکه‏اى مى‏باشد که در وسط آن، گویى برجسته و میان تهى با قلّابى براى نصب زنجیر چلچراغ یا قندیل و دور آن در متن نقوش برجسته‏اى از گل و بوته رنگ‏آمیزى شده است.