مزارات ایران و جهان اسلام

این بارگاه در چهل و چهار کیلومترى جنوب خاورى شهر سارى، پس از روستاى شِشْک، و در خارج آبادى مزده در میان انبوه درختان آزاد، بر روى تپّه اى مشرف به روستاهاى همجوار واقع است. چشم انداز بقعه فوق العاده زیبا و دیدنى و هواى لطیف و دلپذیر آن، انسان را به این حرم آسمانى جذب مى نماید.

بناى قدیمى که متعلّق به دوره قاجار و از خشت و گل بوده را در سال 1383 هـ . ش تخریب نموده و با همّت اهالى و اداره اوقاف شهرستان سارى، بنایى در خور شأن این سیّد جلیل القدر، به شکل هشت ضلعى غیرمنتظم ساخته اند. درب اصلى بقعه از شمال شرق به طرف درّه باز مى شود. هر یک از اضلاع بقعه چهار متر و چهار ضلع دیگر آن دو متر است و سه پنجره در سه جهت آن است. در وسط این بنا صندوقى چوبى مرقد را احاطه کرده که طول آن 70/1 و عرض آن 10/1 و ارتفاع آن نود سانتى متر است. بام بقعه نیز پشم سیمان (ایرانیت) و ارتفاع آن چهار متر و به صورت هشت ضلعى هرمى است. زمین این زیارتگاه حدود بیست هزار مترمربع است.